@article{Zatwardnicki_2019, title={Radykalna ortodoksja jako suspended middle}, volume={27}, url={https://ojs.academicon.pl/wpt/article/view/2231}, DOI={10.34839/wpt.2019.27.2.121-147}, abstractNote={<p>W artykule podjęto się zaprezentowania centralnych idei radykalnej ortodoksji. Podkreślono, że radykalny powrót do ortodoksji jest związany z krytyką nowożytnych paradygmatów, a także z przemyśleniem samej tradycji chrześcijańskiej. Główne idee ruchu przedstawiono w formie zestawienia afirmacji ortodoksyjnych przekonań z niebezpiecznymi konsekwencjami ich porzucenia. Ukazano skutki odejścia od centralnej dla radykalnej ortodoksji koncepcji partycypacji, wskazując na dziedzictwo Jana Dunsa Szkota otwierające przestrzeń dla źle rozumianej autonomii stworzeń oraz niebezpiecznej koncepcji <em>natura pura</em>. Odniesiono się także do spuścizny Henriego de Lubaca, którą zwolennicy ruchu odczytują w najbardziej radykalny sposób i którą chcą rozwijać. W zagadnieniu interesującym autora <em>Surnaturel</em> kryje się także problem pojmowania humanizmu oraz relacji między teologią a filozofią. <em>Suspended middle</em>, określenie użyte przez Hansa Ursa von Balthasara, które stało się następnie tytułem książki Johna Milbanka poświęconej de Lubacowi, wydaje się najlepszą autocharakterystyką ruchu. W zakończeniu artykułu autor stawia tezę, że wezwanie kierowane przez autorów spod znaku radykalnej ortodoksji w stronę posoborowej teologii katolickiej wolno porównać do wkładu II Soboru w Konstantynopolu w chrystologię. W obu przypadkach chodzi o akcent na jedność i odrzucenie wszelkich szkodliwych dualizmów „nestoriańskich”.</p>}, number={2}, journal={Wrocławski Przegląd Teologiczny}, author={Zatwardnicki, Sławomir}, year={2019}, month={grudz.}, pages={121–147} }