Zgłoszenie wierzytelności jako prawny środek dochodzenia roszczenia w postępowaniu upadłościowym, podobnie jak pozew, podlega ścisłym, określonym przez ustawodawcę wymogom formalnym (art. 240 prawa upadłościowego i naprawczego). Nie bez znaczenia dla niniejszych rozważań istotne jest ustalenie sankcji, z jakimi ustawodawca wiąże niezachowanie przez wierzyciela wymogów formalnych zgłoszenia wierzytelności. Ze względu na kategorię podmiotów występujących ze zgłoszeniem wierzytelności można wyróżnić kategorię pierwszą, obejmującą wierzycieli, którzy są traktowani mniej restrykcyjnie przez ustawodawcę, tj. osoby fizyczne, które nie są przedsiębiorcami oraz kategorię drugą, tj. przedsiębiorców i profesjonalnych pełnomocników.