Skip to main navigation menu Skip to main content Skip to site footer
Biuletyn Stowarzyszenia Kanonistów Polskich

Online First

Articles

Exclusion of the Bonum Coniugum in the Doctrine and Jurisprudence of the Roman Rote

DOI: https://doi.org/10.32077/bskp.8699  [Google Scholar]
Published: 2024-07-20

Abstract

Introduction in Canon 1055 § 1 of the 1983 Code of Canon Law, the mention of the orientation of marriage towards the good of the spouses (and not only towards the good of the bonum prolis), is the culmination of a long and arduous process in which the Second Vatican Council, especially the Pastoral Constitution Gaudium et Spes, played a significant role. This document emphasizes that marriage is directed towards the bonum coniugum in its nature, that is, from the Creator’s plan for this community of life and love between a man and a woman. It allowed us to assume that the essence of this good is the mutual giving of each other by spouses. The contribution of the doctrine and jurisprudence of the Roman Rota was also important in this discovery, in which it was noticed that one of the important elements of the institution of marriage (contained in the concept of ius ad commmunionem vitae) is directing this relationship also to the good of the spouses.

The legal content of the concept of bonum coniugum should be seen in what God intended for a man and a woman bound by marriage. The object of excluding the good of the spouses is to direct the marriage towards this good.

Exclusion by a positive act of will of the bonum coniugum in principio suo (as an essential element of marriage) results in the invalidity of this union (Canon 1101 § 2).

In proving the exclusion of the good of the spouses (in principio suo), three “classic” pieces of evidence are used, as in relation to any form of simulation.

References

  1. Bertolini, Giacomo. 2009. „La simulazione totale fra esclusione del bonum coniugum e della sacramentalità.” W La giurisprudenza della Rota Romana sul consenso matrimoniale (1908-2008), red. Associazione Canonistica Italiana, 105-57. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana. [Google Scholar]
  2. Bonnet, Piero A. 1996 „L’esenza del matrimonio e il bonum coniugum.” W Il „bonum omugum” nel matrimonio canonico, red. Giuseppe Ricciardi, 89-135. Città del Vaticano: Libreria Editrie Vaticana. [Google Scholar]
  3. Errázuriz, Carlos J. 2010. „Il senso e il contenuto essenziale del bonum coniugum.” Ius Ecclesiae 3:573-89. [Google Scholar]
  4. Giacchi, Orio. 1981. „L’esclusione del matrimonium ipsum. L’esclusione delo ius ad vitae communionem.” W Chiesa e Stato nella esperienza giuridica (1933-1980). Studi raccolti e presentati da O. Fumagalli Carulli, t. 1, 360-81. Milano: Giuffrè Editore. [Google Scholar]
  5. Góralski, Wojciech. 2000a. „Bonum coniugum w kan. 1055 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego. Geneza i historia.” W Plenitudo legis dilectio. Księga pamiątkowa dedykowana prof. Bronisławowi W. Zubertowi z okazji 65. rocznicy urodzin, red. Antoni Dębiński, i Elżbieta Szczot, 305-28. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL. [Google Scholar]
  6. Góralski, Wojciech 2000b. „Znaczenie prawne zwrotu bonum coniugum kan. 1055 § 1 KPK.” Ius Matrimoniale 5:43-62. [Google Scholar]
  7. Góralski, Wojciech. 2007. Studia nad małżeństwem i rodziną. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. [Google Scholar]
  8. Góralski, Wojciech. 2010a. Dobro małżonków a istotne obowiązki małżeńskie. Istotne obowiązki małżeńskie wynikające ze skierowania małżeństwa ku dobru małżonków i ich ochrona prawna w świetle orzecznictwa Roty Rzymskiej. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. [Google Scholar]
  9. Góralski, Wojciech. 2010b. „Niezdolność do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich dotyczących bonum coniugum w świetle wyroku Roty Rzymskiej z 26 listopada 1992 roku.” Ius Matrimonile 15:155-70. [Google Scholar]
  10. Góralski, Wojciech. 2014. „Sędziowska ocena dowodów na przykładzie wyroku Roty Rzymskiej c. Defilippi z 26 lutego 2009 r. (Incapacitas assumendi, exclusio boni sacramenti, exclusio boni coniugum).” Ius Matrimoniale 25, nr 4:5-25. [Google Scholar]
  11. Hervada, Javier. 2000. Studi sull’essenza del matrimonio. Milano: Giuffrè Editore. [Google Scholar]
  12. Kraiński, Wiesław. 2011. „Bonum coniugum i jego wykluczenie w doktrynie i orzecznictwie Roty Rzymskiej.” Ius Matrimoniale 16:99-116. [Google Scholar]
  13. Leszczyńki, Grzegorz. 2003. „Pojęcie bonum coniugum w prawie małżeńskim Kościoła.” Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne 32:101-15. [Google Scholar]
  14. Navarrete, Urbano. 1986. I beni del matrimonio: elementi e proprietà essemziali. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana. [Google Scholar]
  15. Pastwa, Andrzej. 2016. Dobro małżonków. Identyfikacja elementu ,,ad validitatem” w orzecznictwie Roty Rzymskiej. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. [Google Scholar]
  16. Pompedda, Mario F. 1985. „Incapacità di natura psichica.” W Matrimonio canonico fra tradizione e rinnovamento, red. Adolfo Loghitano, 133-48. Bologna: Edizioni Dehoniane. [Google Scholar]
  17. Pompedda, Mario F. 1993. Annotazioni sul diritto matrimoniale canonico. Milano: Giuffrè. [Google Scholar]
  18. Pompedda, Mario F. 1998. „Il discorso pronunciato durante l’udienza dal Santo Padre del Tribunale della Rota romana il 18 gennaio 1998.” L’Osservatore Romano (19.01.1998), 2-3. [Google Scholar]
  19. Sztychmiler, Ryszard. 1983. Doktryna Soboru Watykańskiego II. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL. [Google Scholar]
  20. Villeggiante, Sebastiano. 1996. „Il bonum coniugum nella giurisprudenza canonica postconciliare.” W Il ,,bonum coniugum” nel matrimonio canonico, red. Associazione canonistica Italiana, 155-212. Città del Vaticano: Liberia Editrice Vaticana. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.