Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Tom 20 Nr 22 (2) (2025)

Artykuły

Mariawityzm – starania o legalizację ruchu przez carskie

DOI: https://doi.org/10.32084/bsawp.10285  [Google Scholar]
Opublikowane: 01.12.2025

Abstrakt

Tekst ukazuje narodziny mariawityzmu i pierwsze próby jego legalizacji przez władze carskie. Ruch, zapoczątkowany przez Feliksę Kozłowską, dążył do odnowy duchowieństwa przez kult Eucharystii i Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Po potępieniu przez Watykan w 1906 r. mariawici rozpoczęli starania o uznanie przez władze rosyjskie. Autor przedstawia kontekst społeczno-polityczny tych wydarzeń, dowodząc, że carat nie był inicjatorem ruchu, lecz, gdy nadarzyła się ku temu okazja, próbował go wykorzystać przeciw Kościołowi katolickiemu.

Bibliografia

  1. Baturin, Michał W. 1914. Problemy mariawityzmu. Wilno: Drukarnia Józefa Zawadzkiego. [Google Scholar]
  2. Bender, Ryszard. 1982. Ksiądz Karol Mikoszewski (x. Syxtus) 1832–1886. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej. [Google Scholar]
  3. Gajkowski, Józef. 1909. Gdzie diabeł nie może, tam babę pośle. Sandomierz: Drukarnia Diecezjalna. [Google Scholar]
  4. Górecki, Artur. 2011. Mariawici i mariawityzm – narodziny i pierwsze lata istnienia. Warszawa: DiG. [Google Scholar]
  5. Koźmiński, Honorat. 1999. Listy do Zgromadzenia Sióstr św. Feliksa z Cantalice 1856-1913. T. 3. Warszawa: Wydawnictwo Ojców Kapucynów. [Google Scholar]
  6. Krawczak, Tadeusz. 1993. „Rewolucja 1905–1907 a życie społeczno-religijne. Ruch mariawitów.” W Społeczeństwo i polityka – dorastanie do demokracji. Kultura polityczna w Królestwie Polskim na początku XX wieku, red. Anna Żarnowska, i Tadeusz Wolsza, 115-36. Warszawa: Instytut Historii PAN. [Google Scholar]
  7. Kumor, Bolesław. 1991. Historia Kościoła. T. 7. Lublin: Wydawnictwo KUL. [Google Scholar]
  8. Marjawici. Ich działalność w świetle prawdy. 1911. Warszawa: nakładem redakcji „Życie Katolickie.” [Google Scholar]
  9. Mazur, Krzysztof. 1991. Mariawityzm w Polsce. Kraków: Zakład Wydawniczy „Nomos”. [Google Scholar]
  10. Milutin, Dmitrij M. 1897. O biezbraczii (cielibatie) rimsko-katoliczeskogo duchowienstwa w Polsze. Warszawa: Typografia Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. [Google Scholar]
  11. Nowowiejski, Antoni J. 1931. Płock. Monografia historyczna. Płock: nakładem autora. [Google Scholar]
  12. Olszewski, Daniel. 1986. Szkice z dziejów kultury religijnej. Katowice: Księgarnia św. Jacka. [Google Scholar]
  13. Sawicki, Jakób. 1935. „Stan prawny Kościoła Mariawitów.” Gazeta Administracji i Policji Państwowej 7:230-31. [Google Scholar]
  14. Skrudlik, Mieczysław. 1927. Zbrodnie mariawitów w świetle dokumentów. Warszawa: Drukarnia Polska. [Google Scholar]
  15. Stegner, Tomasz. 2001. „Starokatolicyzm na ziemiach polskich.” W Biskup Franciszek Hodur (1866–1953). Życie – dokonania – znaczenie. Sympozja 5, red. Jan Jezierski, 225-44. Olsztyn: Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne. [Google Scholar]
  16. Szejnman, Mojżesz. 1961. „O stanowisku Watykanu w kwestii polskiej w końcu XIX – początku XX w.” Studia z dziejów Kościoła Katolickiego 1(2):3-22. [Google Scholar]
  17. Szwarc, Andrzej. 1996. Od Wielopolskiego do Stronnictwa Polityki Realnej. Zwolennicy ugody z Rosją, ich poglądy i próby działalności politycznej (1864–1905). Warszawa: Instytut Historii PAN. [Google Scholar]
  18. Verax [pseud.]. 1932. Kowalski czy Kucharski. Płock: Drukarnia Diecezjalna. [Google Scholar]
  19. Verdin, Georges. 1923. Zza kulis herezji mariawickiej – na podstawie własnych spostrzeżeń. Płock: Wydawnictwo Mariawickie. [Google Scholar]
  20. Wiech, Stanisław. 2004. „Stosunek władz rosyjskich do duchowieństwa rzymskokatolickiego w Królestwie Polskim w latach 1864-1905.” Almanach Historyczny 6:129-52. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.