Analizując dorobek polskiej doktryny, rola wykładni prawa wydaje się niedoceniana, co szczególnie widać przy lakonicznym wyjaśnianiu przez jej przedstawicieli tzw. „błędnej wykładni” jako podstawy skargi kasacyjnej. Tymczasem przyjęcie przez ustawodawcę „błędnej wykładni” za podstawę wniesienia skargi kasacyjnej świadczy o doniosłości roli wykładni w ujęciu ustawodawcy. Celem skargi kasacyjnej jest przy tym zapewnienie jednolitej wykładni prawa, w której upatruje się bezpieczeństwa prawnego. Tymczasem zgodnie z metodą i wykładnią prawa powszechnie stosowaną obecnie m.in. w Niemczech, bezpieczeństwo prawne jest zapewniane nie tyle przez jednolitość orzecznictwa, co przez oparcie rozstrzygnięć sędziowskich na wartościach konstytucyjnych, zapewniających sprawiedliwość orzeczeń.