Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Tom 15 Nr 17 (2) (2020)

Glosy

Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 3 grudnia 2019 roku (sygn. akt I NSW 277/19)

DOI: https://doi.org/10.32084/sawp.2020.15.2-17  [Google Scholar]
Opublikowane: 12.12.2022

Abstrakt

Stwierdzenie ważności wyborów w Polsce należy do kompetencji Sądu Najwyższego. Konstytucja RP i Kodeks wyborczy przewidują możliwość złożenia do tego Sądu protestu przeciwko ważności wyborów. Protest wyborczy jest szczególnym środkiem prawnym, który służy wyborcy do zgłaszania naruszenia przepisów kodeksu dotyczących głosowania, ustalania wyników głosowania lub wyników wyborów, mającego wpływ na wynik wyborów. Środek ten powinien być wykorzystywany w interesie publicznym. Znaczna część wnoszonych protestów nie spełnia jednak koniecznych warunków formalnych. Jednocześnie bardzo często zawarte w nich zarzuty dotyczą działalności informacyjnej środków masowego przekazu w okresie kampanii wyborczej. W glosie dokonano analizy tego zjawiska oraz podjęto próbę odpowiedzi na pytanie co może być jego przyczyną. Ukazuje ona problematykę działalności mediów w czasie kampanii wyborczej w kontekście granic prawnych wnoszenia protestów wyborczych. Omawia także praktykę orzeczniczą Sądu Najwyższego w tym względzie.

Bibliografia

  1. Bafia, Jerzy, Kryspin Mioduski, i Mieczysław Siewierski. 1987. Kodeks karny. Komentarz. Część szczególna. T. 2. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze. [Google Scholar]
  2. Buczkowski, Łukasz. 2010. Stwierdzenie ważności wyborów parlamentarnych i prezydenckich w polskim prawie konstytucyjnym. Przemyśl-Rzeszów: WSPiA. [Google Scholar]
  3. Budyn-Kulik, Magdalena. 2010. „Przestępstwa przeciwko wyborom i referendum.” W Kodeks karny. Praktyczny komentarz, red. Marek Mozgawa, 512-18. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
  4. Czaplicki, Kazimierz W. 2007. „Rola i zadania Państwowej Komisji Wyborczej w medialnej kampanii wyborczej.” W Iudices electionis custodes (Sędziowie kustoszami wyborów). Księga Pamiątkowa Państwowej Komisji Wyborczej, red. Ferdynand Rymarz, 25-32. Wydawnictwo Krajowego Biura Wyborczego. [Google Scholar]
  5. Daniluk, Paweł. 2018. „Komentarz do art. 115 k.k.” W Kodeks karny. Komentarz, red. Ryszard Stefański, 808. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  6. Dauter, Bogusław, i Jarosław Zbieranek. 2018. „Komentarz do art. 244 Kodeksu wyborczego.” W Kazimierz Czaplicki, Bogusław Dauter, Stefan Jaworski, i in., Kodeks wyborczy. Komentarz, Lex WKP 2018. [Google Scholar]
  7. Glaser, Stefan, i Aleksander Mogilnicki. 1934. Kodeks karny. Komentarz. Kraków: Wydawnictwo Księgarnia Powszechna. [Google Scholar]
  8. Górniok, Oktawia. 2002/2003. „Przestępstwa przeciwko wyborom i referendum.” W Oktawia Górniok, Stanisław Hoc, Michał Kalitowski, i in., Kodeks karny. Komentarz, 1108-113. Gdańsk: Wydawnictwo ARCHE. [Google Scholar]
  9. Hałas, Radosław. 2019. „Przestępstwa przeciwko wyborom i referendum.” W Kodeks karny. Komentarz, red. Alicja Grześkowiak, i Krzysztof Wiak, 1256-264. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  10. Jachimowicz, Marcin. 2012. „Przestępstwo przeszkadzania wyborom (art. 249 KK).” Wojskowy Przegląd Prawniczy 1-2:86-107. [Google Scholar]
  11. Jamontt, Janusz, i Emil Rappaport. 1932. Kodeks karny z 1932 r. Część szczególna. Warszawa: Biblioteka Prawnicza. [Google Scholar]
  12. Kozielewicz, Wiesław. 2004. „Przestępstwa przeciwko wyborom i referendum.” W Kodeks karny. Część szczególna, Komentarz, t. 2, red. Andrzej Wąsek, 339- 78. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  13. Kozielewicz, Wiesław. 2007 „Przestępstwa przeciwko wyborom w ustawodawstwie II Rzeczypospolitej Polskiej.” W Iudices electionis custodes (Sędziowie kustoszami wyborów). Księga Pamiątkowa Państwowej Komisji Wyborczej, red. Ferdynand Rymarz, 115-24. Warszawa: Wydawnictwo Krajowego Biura Wyborczego. [Google Scholar]
  14. Kozielewicz, Wiesław. 2014a. „Kryminalizacja naruszeń prawa wyborczego w Polsce.” W Między nauką a praktyką prawa karnego. Księga jubileuszowa profesora Lecha Gardockiego, red. Zbigniew Jędrzejewski, Michał Królikowski, Zygmunt Wiernikowski, i in., 183-98. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  15. Kozielewicz, Wiesław. 2014b. „Udział Sądu Najwyższego w kontroli rzetelności wyborów z dnia 26 stycznia 1919 r. do Sejmu Ustawodawczego – kilka uwag 300 o początkach sądowego trybu stwierdzania ważności wyborów parlamentarnych w Polsce.” W Fiat iustitia pereat mundus, Księga jubileuszowa poświęcona sędziemu Sądu Najwyższego Stanisławowi Zabłockiemu z okazji 40-lecia pracy zawodowej, red. Piotr Hofmański, Piotr Kardas, i Paweł Wiliński, 283-94. Warszawa: LexisNexis. [Google Scholar]
  16. Kozielewicz, Wiesław. 2016. „Postępowanie w przedmiocie stwierdzenia ważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w 1990 r.” W 25 lat Demokratycznego prawa wyborczego i organów wyborczych w Polsce (1991-2016), t. 1, red. Wojciech Hermeliński, i Beata Tokaj, 81-93. Warszawa: Wydawnictwo Krajowego Biura Wyborczego. [Google Scholar]
  17. Kozielewicz, Wiesław. 2018. „Przestępstwa przeciwko wyborom i referendum.” W Przestępstwa przeciwko Państwu i dobrom zbiorowym. System Prawa Karnego, t. 8, red. Lech Gardocki, 777-816. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  18. Makarewicz,Juliusz. 1938/2012. Kodeks karny z komentarzem. Lwów [reprint 2012. Lublin: Wydawnictwo KUL]. [Google Scholar]
  19. Makowski, Wacław. 1937. Kodeks karny. Komentarz. Warszawa. [Google Scholar]
  20. Naleziński, Bogumił. 2016. „Komentarz do art. 101.” W Konstytucja RP. Tom II. Komentarz do art. 87-243, red. Marek Safjan, i Leszek Bosek. Warszawa. Legalis. [Google Scholar]
  21. Piskorski, Justyn. 2013. „Przestępstwa przeciwko wyborom i referendum.” W Kodeks karny. Komentarz. Część szczególna, t. 2, red. Michał Królikowski, i Robert Zawłocki, 248-81. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  22. Rakowska-Trela, Anna. 2017. „Glosa do postanowienia SN z 14 kwietnia 2016 r. (III SW 4/16).” Orzecznictwo Sądów Polskich, nr 3, poz. 19. [Google Scholar]
  23. Szewczyk, Maria. 2006. „Przestępstwa przeciwko wyborom i referendum.” W Kodeks karny. Część szczególna, Komentarz, t. 2, red. Andrzej Zoll, 1101-129. Kraków: Kantor Wydawniczy Zakamycze. [Google Scholar]
  24. Szwarczyk, Maciej. 2012. „Przestępstwa przeciwko wyborom i referendum.” W Kodeks karny. Komentarz, red. Tadeusz Bojarski, 640-51. Warszawa: LexisNexis. [Google Scholar]
  25. Szymczak, Mieczysław, red. 1996. Słownik języka polskiego. T. 2. Warszawa: PWN. [Google Scholar]
  26. Tyszkiewicz, Lech. 2008. „Przestępstwa przeciwko wyborom i referendum.” W Kodeks karny. Komentarz, red. Marian Filar, 961-66. Warszawa: LexisNexis. [Google Scholar]
  27. Wąsik, Damian. 2012. Przestępstwa przeciwko wyborom i referendum – aspekty karnomaterialne, procesowe i kryminologiczne. Olsztyn-Szczecin: Volumina. [Google Scholar]
  28. Zabłocki, Stanisław. 2005. „O rozpoznawaniu przedmiotu ochrony prawnokarnej przy przestępstwach przeciwko wyborom i referendum, stypizowanych w Rozdziale XXXI Kodeksu karnego.” W Demokratyczne standardy prawa wyborczego Rzeczypospolitej Polskiej. Teoria i praktyka, red. Ferdynand Rymarz, 387-400. Warszawa: Wydawnictwo Krajowego Biura Wyborczego. [Google Scholar]
  29. Zgoliński, Igor. 2018. „Przestępstwa przeciwko wyborom i referendum.” W Kodeks karny. Komentarz, red. Violetta Konarska-Wrzosek, 1149-160. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.