Polska Krajowa Kasa Pożyczkowa została utworzona jako instytucja w swoim zamierzeniu tymczasowa. Powołano ją na okres przejściowy w grudniu 1916 r. do czasu utworzenia stałego banku emisyjnego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w listopadzie 1918 r. nie zamierzano korzystać z jej usług przez długi czas. Jednakże splot wielu okoliczności polityczno-gospodarczych sprawił, że funkcjonowała niemal 8 lat w warunkach niepewności i tymczasowości, co miało duży wpływ na zasady jej działania, w tym również na jej strukturę.