W artykule zwrócono uwagę na problematykę reprezentacji osób prawnych Kościoła katolickiego w dokonywaniu czynności prawnych. Autorzy przedstawiają akty prawa kanonicznego i państwowego regulujące organizację osób prawnych Kościoła katolickiego oraz różne sposoby ich reprezentacji. Głównym celem artykułu jest wyjaśnienie idei recepcji prawa kanonicznego do prawa cywilnego jako podstawy uznania zasad reprezentacji kościelnych podmiotów prawnych przez organy państwowe. W związku z tym autorzy starają się przedstawić główne kierunki orzecznictwa Sądu Najwyższego dotyczące problematyki reprezentacji kościelnych osób prawnych, a zwłaszcza wpływu niewłaściwej reprezentacji na ważność czynności prawnych. Wreszcie liczne są cytaty różnych badaczy dotyczące skuteczności wewnętrznych kościelnych działań prawnych w sferze prawa cywilnego. Służy to autorom artykułu ukazaniu możliwych kierunków rozwoju prawa chroniącego uczestników rynku prowadzących działalność prawną z osobami prawnymi Kościoła katolickiego.