Skip to main navigation menu Skip to main content Skip to site footer
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Vol. 14 No. 16 (2) (2019)

Articles

The principle of concentration of procedural material in civil proceedings

DOI: https://doi.org/10.32084/sawp.2019.14.2-8  [Google Scholar]
Published: 2019-12-30

Abstract

The main procedural principles constituting the basis of the procedural system are characterized by a significant social role and a wide functional range. One of the most important principles, of fundamental importance in civil proceedings is the principle of concentration of procedural material, which is defined, among others, by provisions of the Civil Procedure Code. The principle mandates conducting of proceedings in such a way that the gathering of all the necessary facts and evidence to resolve the case took place quickly and efficiently. The principle of concentration of procedural material sets the time limits for the implementation of essential procedural burdens, for which burden of raising and presenting an issue and burden of proof should be considered. Therefore, this principle limits in time the possibility of performing procedural acts, as a result of which the parties can carry out procedural burdens, and thus consciously shape their procedural situation. The principle of concentration of procedural material correlates with other general procedural principles adopted by the legislator which determine at the same time the actions of the court and parties to the proceedings. The postulate of the speed of the proceedings, which is implemented by the principle of the concentration of procedural materials with due regard to the overriding postulate of performing by the court the true factual findings, also fits in the international tendencies associated with the acceleration of proceedings. They are present in the EU law that is accessible for the citizens through European ejustice portal, which also contains information about individual judicial systems and information to facilitate access to justice for citizens across European Union, available in 23 languages. In the article regulations related to the principle of concentration of procedural material are presented, including the nature and ratio legis of the said principle, the concept of procedural material and procedural acts, the system of discretionary power of the judge, the catalogue of procedural principles in the context of the principle of concentration of procedural material, and judicial management of proceedings as a technique of conducting proceedings.

References

  1. Berutowicz, Włodzimierz. 1957. Zasada dyspozycyjności w postępowaniu cywilnym. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze. [Google Scholar]
  2. Berutowicz, Włodzimierz. 1974. Postępowanie cywilne w zarysie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. [Google Scholar]
  3. Białyszewski, Henryk. 1972. „Przedmowa.” W Parsons, Talcott. Szkice z teorii socjologicznej, X-XI. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. [Google Scholar]
  4. Bladowski, Bogdan. 2008. Środki odwoławcze w postępowaniu cywilnym. Kraków: Wydawnictwo Zakamycze. [Google Scholar]
  5. Broniewicz Witold. 2008. Postępowanie cywilne w zarysie. Warszawa: LexisNexis. [Google Scholar]
  6. Chauvin, Tatiana, Tomasz Stawecki, i Piotr Winczorek. 2014. Wstęp do prawoznawstwa. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  7. Cieślak, Marian. 1984. Polska procedura karna. Podstawowe założenia teoretyczne. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. [Google Scholar]
  8. Cieślak, Sławomir. 2001. „Zasada formalizmu przy wnoszeniu środków odwoławczych w postępowaniu cywilnym.” Przegląd Sądowy 4:29-35. [Google Scholar]
  9. Cieślak, Sławomir. 2004. Postępowania przyspieszone w procesie cywilnym. Zarys postępowania nakazowego, upominawczego i uproszczonego. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  10. Cieślak, Sławomir. 2008. Formalizm postępowania cywilnego. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  11. Dolecki, Henryk. 2005. „Nadużycie prawa do sądu.” W Sądownictwo administracyjne gwarantem wolności i praw obywatelskich 1980-2005, red. Jerzy Góral, Roman Hauser, i Janusz Trzciński, 130-38. Warszawa: Naczelny Sąd Administracyjny. [Google Scholar]
  12. Dolecki, Henryk. 2007. Postępowanie cywilne. Zarys wykładu. Warszawa: LexisNexis. [Google Scholar]
  13. Ereciński, Tadeusz, red. 2002. Komentarz do Kodeksu postępowania cywilnego. Część pierwsza. Postępowanie rozpoznawcze. T. 1. Warszawa: LexisNexis. [Google Scholar]
  14. Ereciński, Tadeusz, red. 2007. Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Część pierwsza. Postępowanie rozpoznawcze. Część druga. Postępowanie zabezpieczające. T. 2. Warszawa: LexisNexis. [Google Scholar]
  15. Ereciński, Tadeusz, i Karol Weitz. 2005 „Efektywność ochrony prawnej udzielanej przez sądy w Polsce.” Przegląd Sądowy 10:3-36. [Google Scholar]
  16. Garlicki, Lech, Piotr Hofmański, i Andrzej Wróbel. 2010. Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Komentarz do artykułów 1-18. T. 1. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  17. Góra-Błaszczykowska, Agnieszka. 2008. Zasada równości stron w procesie cywilnym. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  18. Góra-Błaszczykowska, Agnieszka, red. 2013. Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. T. 1. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  19. Górecki, Piotr, Stanisław Stachowiak, i Paweł Wiliński. 2010. Skarga na przewlekłość postępowania przygotowawczego i sądowego. Komentarz. Warszawa–Kraków: Wydawnictwo Zakamycze. [Google Scholar]
  20. Jakubecki, Andrzej. 2006. „Naczelne zasady postępowania cywilnego w świetle kodeksu postępowania cywilnego”. W Czterdziestolecie kodeksu postępowania cywilnego. Zjazd Katedr Postępowania Cywilnego w Zakopanem (07- 09.10.2005), red. Andrzej Oklejak, 361-63. Kraków: Wydawnictwo Zakamycze. [Google Scholar]
  21. Jodłowski, Jerzy, Zbigniew Resich, Jerzy Lapierre, i in., red. 2007. Postępowanie cywilne. Warszawa: LexisNexis. [Google Scholar]
  22. Karolczyk, Bartosz. 2012. „Nowelizacja kodeksu postępowania cywilnego a prekluzja procesowa w postępowaniu zwyczajnym przed sądem pierwszej instancji.” Przegląd Prawa Handlowego 1:51-58. [Google Scholar]
  23. Karolczyk, Bartosz 2013. Koncentracja materiału procesowego w postępowaniu cywilnym przed sądem pierwszej instancji. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
  24. Knoppek, Krzysztof. 2005. „Zmierzch zasady prawdy obiektywnej w procesie cywilnym.” Palestra 50, nr 1-2:9-14. [Google Scholar]
  25. Krukowski, Józef. 2015. „Kultura a prawo w społeczeństwie pluralistycznym.” Teka Komisji Prawniczej PAN Oddział w Lublinie 7:63-75. [Google Scholar]
  26. Łazarska, Aneta. 2012. „Sędziowskie kierownictwo postępowaniem.” Przegląd Sądowy 5:50-75. [Google Scholar]
  27. Manowska, Małgorzata. 2010. Postępowania odrębne w procesie cywilnym. Warszawa: LexisNexis. [Google Scholar]
  28. Matczak, Marcin. 2007. „Formalność prawa a formalizm w jego sądowym stosowaniu.” Przegląd Sądowy 17, nr 4:21-27. [Google Scholar]
  29. Miszewski, Wacław. 1946. Proces cywilny w zarysie. Część pierwsza. Warszawa– Łódź: Księgarnia Wydawnictw Prawniczych. [Google Scholar]
  30. Mokry, Józef. 1993. Czynności procesowe podmiotów dochodzących ochrony praw w postępowaniu cywilnym. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego. [Google Scholar]
  31. Nekrošius, Vytautas. 2002. Postępowanie cywilne: zasada koncentracji postępowania cywilnego i możliwości jej realizacji. Wilno: Wydawnictwo Uniwersytetu Wileńskiego. [Google Scholar]
  32. Nowicki, Marek. Antoni. 2013. Wokół Konwencji Europejskiej. Komentarz do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
  33. Oberhammer, Paul. 2004. „Speeding up civil litigation in Austria: past and present instruments.” W The law’s delay. Essays on Undue Delay in Civil Litigation, red. Cornelis H. van Rhee, 217-32. Antwerpia–Oxford. [Google Scholar]
  34. Osowy, Piotr. 2002. „Zapobieganie przewlekłości postępowania cywilnego z uwzględnieniem znaczenia zasady koncentracji materiału procesowego (zagadnienia wybrane).” Rejent 11:137-60. [Google Scholar]
  35. Pawlaczyk, Bartosz. 2011. „Ograniczenia stosowania prekluzji w procesie cywilnym.” Państwo i Prawo 66, z. 5:57-68. [Google Scholar]
  36. Pagiela, Andrzej. 2003. „Zasada „fair trial” w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.” Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 2:125-44. [Google Scholar]
  37. Pełczyński, Michał. 2004. „Prekluzja w zgłaszaniu twierdzeń i dowodów w I instancji w postępowaniu zwykłym, w sprawach gospodarczych, nakazowym, upominawczym i uproszczonym.” Monitor Prawniczy 7:336-40. [Google Scholar]
  38. Piasecki, Kazimierz. 2010. „Wprowadzenie.” W Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t. 1, red. Kazimierz Piasecki, 3-32. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  39. Pogonowski, Piotr. 2005. Realizacja prawa do sądu w postępowaniu cywilnym. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  40. Rechberger, Walter, i Daphne-Ariane Simotta. 2009. Grundriss des österreichischen Zivilprozessrecht- Erkenntnisverƒahren. Wiedeń: MANZ Verlag. [Google Scholar]
  41. Resich, Zbigniew. 1977. „Wpływ nauki radzieckiej na ukształtowanie się podstawowych zasad polskiego procesu cywilnego.” Nowe Prawo 10-11:1378- 385. [Google Scholar]
  42. Resich, Zbigniew. 1985. Istota procesu cywilnego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. [Google Scholar]
  43. Rhee van, Cornelis H. 2004. „The law’s delay: an introduction.” W The law’s delay. Essays on Undue Delay in Civil Litigation, red. Cornelis H. van Rhee, 1- 21. Antwerpia–Oxford: Intersentia. [Google Scholar]
  44. Rylski, Piotr. 2009. „Aktywność sądu w zakresie zbierania materiału faktycznego sprawy w przygotowawczej fazie postępowania cywilnego (art. 207 § 2 i 3 k.p.c.).” W Materiały konferencyjne Ogólnopolskiego Zjazdu Katedr Postępowania Cywilnego, Szczecin–Niechorze, 28-30 września 2007 r., red. Henryk Dolecki, i Kinga Flaga–Gieruszyńska, 379-99. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  45. Rylski, Piotr. 2009. Działanie sądu z urzędu w zakresie ustalenia podstawy faktycznej rozstrzygnięcia w procesie cywilnym. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
  46. Siedlecki, Władysław. 1951. „Czynności procesowe.” Państwo i Prawo 11:698- 705. [Google Scholar]
  47. Siedlecki, Władysław. 1958. „Pojęcie i cel postępowania cywilnego i prawa procesowego.” W Postępowanie cywilne. Część ogólna, red. Jerzy Jodłowski, i Władysław Siedlecki, 5-26. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. [Google Scholar]
  48. Siedlecki, Władysław. 1966. „Rola sądu w postępowaniu cywilnym (rozpoznawczym).” Państwo i Prawo 12:858-65. [Google Scholar]
  49. Siedlecki, Władysław, i Zdzisław Świeboda. 2000. Postępowanie cywilne. Zarys wykładu. Warszawa: LexisNexis. [Google Scholar]
  50. Świeboda, Zdzisław. 1990. Czynności procesowe w sądowym postępowaniu cywilnym. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. [Google Scholar]
  51. Taruffo, Michele. 2008. „Orality and writing as factors of efficiency in civil litigation.” W Oral and Written Proceedings: Efficiency in Civil Procedure, t. 1, red. Fiorenzo Carpi, 185-204. Walencja: Manuel Cartells. [Google Scholar]
  52. Waligórski, Michał. 1947. Proces cywilny. Funkcja i struktura. Warszawa: Wydawnictwo Gebethner i Wolff. [Google Scholar]
  53. Warzocha, Edward, red. 1990. Współczesne tendencje rozwoju prawa procesowego cywilnego. Warszawa. [Google Scholar]
  54. Waśkowski, Eugeniusz. 1930. „Zasady procesu cywilnego.” Rocznik Prawniczy Wileński, t. IV, 271-303. [Google Scholar]
  55. Waśkowski, Eugeniusz. 1932. System procesu cywilnego. Wilno: Drukarnia Zorza. [Google Scholar]
  56. Waśkowski, Eugeniusz. 1932. Podręcznik procesu cywilnego. Wilno: Drukarnia Zorza. [Google Scholar]
  57. Weitz, Karol. 2009. „Między systemem dyskrecjonalnej władzy sędziego a systemem prekluzji – ewolucja regulacji prawa polskiego.” W Ewolucja polskiego postępowania cywilnego wobec przemian politycznych, społecznych i gospodarczych, red. Henryk Dolecki, i Kinga Flaga-Gieruszyńska, 73-99. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  58. Weitz, Karol, i Piotr Grzegorczyk. 2012. „Komentarz do art. 6.” W Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t. 1, red. Tadeusz Ereciński, 124-42. Warszawa: Lexis Nexis. [Google Scholar]
  59. Wengerek, Edmund. 1958. Koncentracja materiału procesowego w postępowaniu cywilnym Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze. [Google Scholar]
  60. Wiśniewski, Tadeusz. 2009. Przebieg procesu cywilnego. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
  61. Witkowska-Moździerz, Katarzyna. 2017. „Konstytucjonalizacja systemu prawa, a stanowienie, stosowanie i korygowanie prawa karnego.” Kwartalnik o Prawach Człowieka 3-4:26-35. [Google Scholar]
  62. Wronkowska, Sławomira, Maciej Zieliński, i Zygmunt Ziembiński. 1974. Zasady prawa. Zagadnienia podstawowe. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze. [Google Scholar]
  63. Verkerk, Remme. 2010. Fact-finding in civil litigation: a comparative perspective. Maastricht: University. [Google Scholar]
  64. Zieliński, Andrzej 2004. Postępowanie cywilne. Kompendium. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  65. Ziembiński, Zygmunt. 1990. Wstęp do aksjologii dla prawników. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze. [Google Scholar]
  66. Zuckerman, Adrian. A.S. 1999. „Justice in Crisis: Comparative Dimensions of Civil Procedure.” W Civil justice in crisis: comparative perspectives of civil procedure, red. Adrian A.S. Zuckerman, 3-52. Oxford–Nowy Jork: Oxford University Press. DOI: https://doi.org/10.1093/acprof:oso/9780198298335.003.0001 [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.