
Artykuł stanowi prezentację kompleksowego modelu formalnych i nieformalnych źródeł etyki akademickiej w Polsce. W tej kwestii autor analizuje trzy modele: 1) model integralności i wiarygodności; 2) model infrastruktury etycznej oraz 3) model społecznej odpowiedzialności nauki. Przy czym zawsze zakładamy, iż dany model stanowi system złożony, tj. składa się z rodzajowo różnych standardów etyki akademickiej, zarówno norm prawnych, jak i norm moralnych. Wskazane trzy modele nie ujawniają się jednak w Polsce w swojej czystej postaci. Raczej w procesie rozwoju stanowią one efekt pewnej ewolucji, ponieważ każdy kolejny model zawiera elementy modelu wcześniejszego. Proces stopniowej erozji modelu klasycznego (integralności i wiarygodności nauki) stanowi rezultat silnych obecnie ocen zewnętrznych, jak np. postulatu społecznej odpowiedzialności nauki oraz postulatu wzrostu efektywności prowadzenia badań naukowych.
Puoi anche Iniziare una ricerca avanzata di similarità per questo articolo.