W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 listopada 2022 r. (sygn. akt III FSK 257/22) rozstrzygnięto spór dotyczący opodatkowania ekranów akustycznych podatkiem od nieruchomości. Organy podatkowe uznały, że stanowią one „inne urządzenia techniczne” i jako takie podlegają opodatkowaniu, mimo że nie zostały wyraźnie wskazane w art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego ani w jego załączniku. Naczelny Sąd Administracyjny przyjął jednak odmienne stanowisko, uznając, że ekrany te nie mieszczą się w katalogu urządzeń budowlanych określonym w art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego. Ponadto Sąd stwierdził, że nie można ich uznać za urządzenia użytkowo powiązane z budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 tej ustawy. W konsekwencji nasuwa się pytanie, czy przyjęte przez Sąd kryteria są wystarczające do jednoznacznego stwierdzenia, że ekrany akustyczne nie stanowią urządzeń budowlanych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Czy takie podejście może stanowić uniwersalną wykładnię w podobnych sprawach, czy też wymaga każdorazowej analizy specyfiki danego obiektu?
Puoi anche Iniziare una ricerca avanzata di similarità per questo articolo.