Abstrakt
Przedmiotem artykułu jest próba zasygnalizowania aspektów dotyczących zagrożeń, głównie natury szpiegowskiej oraz prób ich minimalizowania poprzez właściwą legislację. We wstępnej części artykułu, omówiono kwestie związane z pojęciem bezpieczeństwa, podziałem zagrożeń, jak również zaprezentowano podstawowe metody oceny ryzyka. Kolejna część artykułu poświęcona została zmianie ustawodawstwa krajowego w zakresie przestępstw szpiegostwa w różnych ich odmianach i formach. W ostatnich latach działalność wywiadowcza Federacji Rosyjskiej wobec Polski uległa znacznemu wzrostowi w związku z rozpoczętą w 2014 r. po aneksji Krymu wojną napastniczą ze strony Federacji Rosyjskiej wobec Ukrainy. W związku z zaistniałą sytuacją ważne jest zaprezentowanie zmian ustawodawczych we wspomnianym wyżej zakresie. Obecnie działalność wywiadowcza przybiera różnorakie formy, począwszy od typowych działań szpiegowskich, polegających chociażby na dywersji, kończąc zaś na tak zwanych działaniach o charakterze „miękkim” a mogących polegać na zakładaniu różnorakich stowarzyszeń, fundacji, których celem jest propagowanie idei związanych chociażby z przekonaniem społeczeństwa co do konieczności i słuszności prowadzenia działań o charakterze wojny napastniczej. Ważnym aspektem jest także konieczność uświadomienia osób odpowiedzialnych za ściganie szeroko rozumianej przestępczości o charakterze szpiegowskim jak duże szkody o znaczeniu nie tylko krajowym, lecz także globalnym mogą przynieść te z pozoru mniej znaczące przestępcze działania o charakterze „miękkim”.
Bibliografia
- Andrejew I., Polskie prawo karne w zarysie, Warszawa 1989. [Google Scholar]
- Banasik M., Atrybutowy model oceny zagrożeń, Poznań 2015. [Google Scholar]
- Banasik M., Zdolnościowa ocena zagrożeń, Przegląd NaukowoMetodyczny. Edukacja dla Bezpieczeństwa 2015, Rok VII, nr 2 (27). [Google Scholar]
- Brodie B., Strategy as a science, World Politics 1949, nr 4. [Google Scholar]
- Ficoń K., Inżynieria zarządzania kryzysowego. Podejście systemowe, Warszawa 2007. [Google Scholar]
- Giezek J. (red.), Kodeks Karny. Część szczególna, Warszawa 2014. [Google Scholar]
- Grodzki R., Zarządzanie kryzysowe. Dobre praktyki, Warszawa 2012. [Google Scholar]
- Grzeszkowiak A., Wiak K. (red.), Kodeks Karny. Komentarz, Warszawa 2015. [Google Scholar]
- Hoc S., Przestępstwa przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, Opole 2002. [Google Scholar]
- Hoc S., Szpiegostwo w nowym kodeksie karnym, WPP 1998, nr 1–2. [Google Scholar]
- Jagusiak K., Polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej jako źródło zagrożeń dla krajów bałtyckich i wpływ tych zagrożeń na bezpieczeństwo Polski, Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego 2023, nr 28 (15). [Google Scholar]
- Janczewski R., Znaczenie cyberprzestrzeni w działaniach hybrydowych, (w:) L. Elak (red.), Zagrożenia hybrydowe, Warszawa 2019. [Google Scholar]
- Kejnowski M., Metodologiczne trudności wykorzystania wstępnej analizy zagrożeń w ocenie ryzyka dla celów zarządzania kryzysowego. Edukacja dla Bezpieczeństwa 2015, Rok VII, nr 2 (27). [Google Scholar]
- Pawłowski J, Zdrodowski B., Kuliczkowski M. (red.), Słownik terminów z zakresu bezpieczeństwa narodowego, Toruń 2020. [Google Scholar]
- Piszczek P., Orzecznictwo Sądu Najwyższego, Prawo Karne, Warszawa 1995. [Google Scholar]
- Słownik terminów z zakresu bezpieczeństwa narodowego, Warszawa 2008, s. 14. [Google Scholar]
- Szymczak M., (red.), Słownik języka polskiego, Tom pierwszy A–K, Warszawa 1978. [Google Scholar]
- Wróbel W., Zoll A., (red.), Kodeks karny, t. II, Warszawa 2016. [Google Scholar]
- Zdrodowski B., Istota bezpieczeństwa państwa, Annales Universitatis Pedagogicae Cracoviensis, Studia de Securitate 2019, nr 9(3). [Google Scholar]
Downloads
Download data is not yet available.
