Abstract
Wśród zjawisk silnie odczuwalnych po wybuchu epidemii koronawirusa szczególną uwagę zwraca niepewność. Nie chodzi tu o nieprzewidywalność zdarzeń występujących w środowisku naturalnym, jak: trzęsienia ziemi, wybuchy wulkanów lub punktowe zmiany pogody, ale o nieprzewidywalność zachowań ludzi, czyli zdarzeń zachodzących w środowisku społecznym. Dokuczliwość tak rozumianej niepewności, czy ściślej mówiąc odczucia niepewności, zaznacza się najczęściej i najwyraźniej przy podejmowaniu decyzji, kiedy nie wiadomo, jaki będzie efekt podjętego działania (lub zaniechania), czy zamierzony cel zostanie osiągnięty. Niepewność i współwystępująca z nią niejasność nie jest w przestrzeni społecznej czymś nowym. Ona istniała właściwie zawsze, jednakże rozwój i osiągnięcia cywilizacji, zmiany stylu życia, jego tempa i związanych z tym nowych wyzwań wielokrotnie zwiększyły częstość sytuacji obciążonych tymi dwoma zjawiskami. To, co się wydarzyło po wybuchu epidemii (właściwie pandemii), nieoczekiwanie tu i teraz, to ich wkroczenie do sfery zachowań codziennych, do tego, co wypełnia każdemu z nas w sposób powtarzalny 24-godzinną dobę, czyli na ten obszar działań i zachowań, które należąc do sytuacji regulowanych automatycznie i standardowo, nigdy nie wymagały namysłu i decyzji. Nikt przecież nie zastanawiał się czy dotknięcie klamki przy otwieraniu drzwi lub wejście do windy z drugą osobą albo zwykłe minięcie się z nią mogą w czymkolwiek nam zagrozić.
Literaturhinweise
Bibliografia
Bauman Z., Ponowoczesność jako źródło cierpień, Warszawa 2000.
Beck A., Społeczeństwo ryzyka. „W drodze do innej nowoczesności”, Warszawa 2002.
Bilon A., Współczesne konteksty poradnictwa. Poradoznawstwo wobec ogólnej refleksji nad poradnictwem, „Edukacja dorosłych” 2010, nr 1, 62, 55–75.
Biniewicz J., Mediatyzacja dyskursu naukowego w polskich tygodnikach opinii, w: Komunikowanie o nauce, red. E. Żyrek-Horodyska, M. Hodalska, Kraków 2016, 95–112.
Cegieła A., Dyskurs i jego odmiany, Katowice 2016.
Czerkawska A., Poradnictwo egzystencjalne, Wrocław 2013.
Domurat A., Zieliński T., Niepewność i niejasność jako uwarunkowania decyzji ekonomicznych, Decyzje 2013, nr 20, 21–47.
Gajda S., Dyskurs naukowy – tradycja i zmiana, Opole 1999.
Giddens A., Nowoczesność i tożsamość „ja” społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności, Warszawa 2001.
Kargulowa A., Kilka uwag o poradnictwie, Edukacja Dorosłych 2016, nr 1, 135–150.
Kargulowa A., O teorii i praktyce poradnictwa. (Odmiany poradoznawczego dyskursu), Warszawa
2011.
Kashdan T.B., Disabato D.J., Goodman F.R., McKnight P.E., The Five – Dimensional Curiosity Scale Revised (5DCR): Briefer subscales while separating overt and covert social curiosity, Personality and Individual Differences 2020, 157, 109836.
Kopaliński W., Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, Warszawa 1999.
Kowalski T., Koncepcje pluralizmu mediów w warunkach rozwoju platform cyfrowych, Studia Medioznawcze 2017, nr 2 (69), 21–28.
Molęda-Zdziech M., Czas celebrytów. Mediatyzacja życia publicznego, Warszawa 2013.
Omyła-Rudzka M., Komunikat z badań CBOS nr 157/2019, Które zawody poważamy?, https://www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2019/K_157_19.PDF (dostęp: 5.07.2021).
Pałuszyńska E., Strategie dziennikarzy i ich rozmówców w medialnym dialogu publicznym, Łódź 2012.
Sztompka P., Zaufanie: fundament społeczeństwa, Kraków 2007.
Tyszka T., Decyzje. Perspektywa psychologiczna i ekonomiczna, Warszawa 2010.
Zielińska-Pękal D., Poradnictwo zapośredniczone w świetle koncepcji mediatyzacji Winfrieda Schulza, Dyskursy Młodych Andragogów 2015, nr 16, 129–143.
Downloads
Keine Nutzungsdaten vorhanden.
