Kształcenie i rozwój duchowy służby liturgicznej już od setek lat są stałym zadaniem powierzonym duszpasterskiej trosce Kościoła. Aby proces formacyjny był realizowany w sposób właściwy, musi być właściwie przygotowany i zaplanowany. Należy dostosować zakres materiału oraz poziom trudności podejmowanej tematyki do bezpośrednich odbiorców. Ważne jest, aby ministranci otrzymywali szereg cennych informacji z zakresu liturgiki, ale także aby kształtowali swoją duchowość na przeżywanych celebracjach. W drugiej połowie XX w. opracowania programu oraz działań formacyjnych skierowanych do ministrantów podjął się, obecnie już sługa Boży, ks. Franciszek Blachnicki.
Recenzowana praca ma charakter teoretyczno-badawczy. Należy podkreślić, iż Autor opierał się na wielu źródłach, stanowiących archiwalne dokumenty Ruchu Światło Życie. Tym samym czytelnikowi umożliwia się głębsze wniknięcie w pierwsze koncepcje formacji służby liturgicznej oraz ich rozwój. Ksiądz T. Przybyła w swojej pracy czerpie także obficie z literatury przedmiotu, co sprawia, że podczas lektury można spojrzeć na każdy z omawianych tematów stosunkowo szeroko, ale jednocześnie dogłębnie, biorąc pod uwagę główny wątek. Praca stanowi cenne źródło wiedzy nie tylko o samym aspekcie formacyjnym w ruchu oazowym, ale ukazuje także z bliskiej perspektywy samego ks. Blachnickiego jako człowieka pełnego żywej wiary i umiłowania liturgii. Książka powstała na podstawie pracy doktorskiej Autora, obronionej w 2013 r.