Koncepcja hermeneutyki w ujęciu Emilio Betti jawi się głównie jako teoria generalna interpretacji, jako metodologia i metodyka procesu gnozeologicznego interpretacji. Zajmuje ona kluczowe miejsce w hermeneutyce werytatywnej Gaspare Mura i jest koncepcją komplementarną w stosunku do hermeneutyki transcendentalnej, ontologiczno-egzystencjalnej i nihilistycznej. Ubogaca obiektywizm interpretacji i kładzie podwaliny pod teoretyczny fundament hermeneutyki skierowanej na odtworzenie, autentycznej intencjonalności przedmiotów interpretacji. Emilio Betti twierdzi, że jesteśmy w stanie poznać każdą rzeczywistość, jeśli jesteśmy w stanie rozróżnić charakterystykę danego przedmiotu. Jeśli umiemy odróżnić przedmiot artystyczny od religijnego, przedmiot filozoficznego od literackiego, prawniczy od historycznego. Przedmiot rozumiany jest tu jako forma reprezentująca, jako rzeczywistość historyczna i jako historyczny wytwór geniuszu człowieka.