Zezwolenie sądu opiekuńczego na wyjazd zagraniczny małoletniego dziecka w braku zgody drugiego rodzica – aktualny stan prawny vs. praktyka orzecznicza

Abstrakt

Rodzice są zarówno zobowiązani, jak i uprawnieni do wykonywania władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi, w tym do sprawowania pieczy nad osobą dziecka, zarządu nad jego majątkiem oraz jego reprezentacją. Jeśli oboje posiadają pełnię praw rodzicielskich lub jedno z nich, podczas gdy drugiemu rodzicowi przysługuje ograniczona władza rodzicielska do współdecydowania o istotnych sprawach dziecka w określonych sprawach, wówczas powinni oni podejmować wspólne decyzje w tym zakresie, przede wszystkim mając na względzie dobro dziecka. Wśród istotnych spraw dziecka wyróżnia się m.in. współdecydowanie o wyjazdach dziecka – zarówno tych krótszych (np. w związku z odpoczynkiem i nauką, w tym uczestnictwem w kursach, konkursach lub zawodach sportowych lub w związku z korzystaniem z zabiegów medycznych), jak i dłuższych (np. w związku z długotrwałym leczeniem lub nauką), w tym na pobyt stały – tak w kraju, jak i za granicą. Oboje rodzice, kierując się zasadą dobra dziecka i dbałością o jego interesy, powinni ze sobą współpracować we wszystkich istotnych z jego perspektywy sferach. Jeśli jednak jedno z rodziców nie wyraża zgody na wyjazd dziecka – z drugim rodzicem lub samodzielny, konieczne staje się uzyskanie zezwolenia sądu opiekuńczego na taki wyjazd. W niniejszym artykule podjęto rozważania nad tym zagadnieniem, dokonując analizy poglądów doktryny i judykatury w oparciu o obowiązujący stan prawny i ugruntowaną praktykę sądów.