Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
Nagłówek strony

Nr 5 (2025)

Glosy

Nieprzedłożene upoważnienia aplikanta jako przewinienie dyscyplinarne. Glosa do postanowienia SN z 5.10.2023 r., II ZK 102/22, LEX nr 3614261

  • Olga M. Piaskowska
DOI: https://doi.org/10.54383/0031-0344.2025.05.6  [Google Scholar]
Opublikowane: 26.05.2025

Abstrakt

Glosa krytycznie ocenia uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z 5.10.2023 r. (I ZK 102/22, LEX nr 3614261) dotyczące odpowiedzialności dyscyplinarnej adwokata za brak przedłożenia upoważnienia dla aplikanta w postępowaniu cywilnym. Pomimo zastrzeżeń co do składu Izby Doskonałości Zawodowej Sądu Najwyższego, orzeczenie porusza istotne kwestie związane z postępowaniem adwokata w sprawach cywilnych. Organ rozpoznający sprawę skupił się jedynie na ocenie, czy aplikant działał jako zastępca adwokata, które to stanowisko nie jest jednolicie prezentowane zarówno w literaturze prawniczej, jak i orzecznictwie.
Tym samym pominął istotną dla oceny jego zachowania kwestię, tj. znaczenie umowy między adwokatem a klientem (stosunek podstawowy) w określaniu, czy adwokat może udzielić substytucji lub upoważnienia. Mając na względzie fakt, że orzeczenie dotyczy odpowiedzialności dyscyplinarnej, to konieczna jest kompleksowa ocena zachowania adwokata. Ta z kolei wymagała zbadania treści stosunku podstawowego między nima klientem. Brak uwzględnienia tych istotnych aspektów istotnie wpływa na ocenę adekwatności argumentacji prawnej przedstawionej w orzeczeniu.

Bibliografia

  1. Borkowski Grzegorz, Aplikant adwokacki w postępowaniu cywilnym – substytut czy zastępca adwokata?, „Palestra” 2009/11–12 [Google Scholar]
  2. Borkowski Grzegorz, Glosa do uchwały SN z 28 czerwca 2006 r., PS 2008/6 [Google Scholar]
  3. Dwulat Henryk, Pełnomocnictwo w postępowaniach przed organami skarbowymi, cz. III, „Biuletyn Skarbowy Ministerstwa Finansów” 2010/3 [Google Scholar]
  4. Garlicki Stanisław, Prawo o adwokaturze. Komentarz, Warszawa 1969 [Google Scholar]
  5. Gawrylczyk Włodzimierz, Pełnomocnictwo procesowe, MoP 2001/2, s. 88 [Google Scholar]
  6. Gawryluk Marek (w:) Prawo o adwokaturze. Komentarz, Warszawa 2012, art. 77 [Google Scholar]
  7. Giaro Maciej, Polemicznie w sprawie relacji pełnomocnictwa do stosunku podstawowego, PiP 2021/4 [Google Scholar]
  8. Gudowski Jacek (w:) Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Postępowanie rozpoznawcze. Artykuły 1–124, red. T. Ereciński, Warszawa 2023, t. 1, art. 91 [Google Scholar]
  9. Jaślikowski Marek, Zleceniobiorca pełnomocnikiem w postępowaniu cywilnym – uwagi krytyczne na gruncie art. 87 § 1 k.p.c., „Radca Prawny” 2011/1 [Google Scholar]
  10. Kaliński Robert, Treść i zakres pełnomocnictwa procesowego, „Palestra” 2011/1–2 [Google Scholar]
  11. Knoppek Krzysztof (w:) Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Artykuły 1–366, red. H. Dolecki, T. Wiśniewski, Warszawa 2011, t. 1 [Google Scholar]
  12. Krzemiński Zdzisław, Pełnomocnik w sądowym postępowaniu cywilnym, Warszawa 1971 [Google Scholar]
  13. Krzemiński Zdzisław, Adwokat w procesie cywilnym z wyboru i urzędu, Kraków 1999 [Google Scholar]
  14. Matusik Grzegorz, Śladkowski Mariusz, Pozycja prawna aplikanta radcowskiego w postępowaniu cywilnym, PS 2008/11–12 [Google Scholar]
  15. Różańska-Ungur Patricia, Zasięg korporacyjnego upoważnienia aplikanta do zastępstwa, „Palestra” 2023/1–2 [Google Scholar]
  16. Semadeni Tadeusz, Prawo o ustroju adwokatury, Warszawa 1938 [Google Scholar]
  17. Stefański Ryszard A., Pełnomocnik w procesie karnym, Prok. i Pr. 2007/2 [Google Scholar]
  18. Szanciło Tomasz, Odpowiedzialność cywilna radcy prawnego i adwokata za błędy procesowe, „Palestra” 2013/1–2 [Google Scholar]
  19. Telenga Przemysław (w:) Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, red. A. Jakubecki, Warszawa 2010 [Google Scholar]
  20. Turczynowicz-Kieryło Jolanta, Cajsel Wiktor, Prawna dopuszczalność ograniczenia pełnomocnictwa substytucyjnego, MoP 2003/23 [Google Scholar]
  21. Urbaniak-Mastalerz Izabela, Stosowanie przepisów Kodeksu postępowania karnego w postępowaniu dyscyplinarnym adwokatów, „Białostockie Studia Prawnicze” 2017 vol. 22 nr 1 [Google Scholar]
  22. Zemke-Górecka A. (w:) Prawo o adwokaturze. Komentarz, red. P. F. Piesiewicz, Warszawa 2023, art. 77 [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.

Podobne artykuły

<< < 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 > >> 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.