Posługa pastoralna we współczesnym świecie wymaga szczególnego namysłu i otwarcia się na działanie Bożego Ducha. Nowe sytuacje pastoralne, licznie podejmowane inicjatywy ewangelizacyjne, katecheza szkolna oraz przemiany społeczne i kulturowe, przede wszystkim w kontekście religijności, stanowią niełatwe wyzwanie, z którym należy się zmierzyć, podejmując pracę duszpasterską. Zaangażowanie nigdy nie może stać się przyczyną utraty z horyzontu Jezusa Chrystusa, który zawsze jest celem wszelkiej działalności zbawczej Kościoła oraz gwarantem jej skuteczności. Niezwykle cenną pomocą w permanentnym kształtowaniu siebie jako duszpasterza stanowią autorytety kapłanów, którzy gorliwie pełnili swoją posługę, stając się prekursorami tak często postulowanej obecnie nowej ewangelizacji. Ich praca przyczyniła się do wzrostu wiary wielu ludzi, którzy dzięki ich zaangażowaniu mogli wejść na drogę kształtowania własnego życia duchowego. Jednym z przykładów takiego ewangelizatora jest ks. Franciszek Rząsa, który poprzez liczne inicjatywy będące novum w latach jego posługi, niejako wypracował model duszpasterski dla diecezji przemyskiej, rzeszowskiej i sandomierskiej. Niniejsze opracowanie ma na celu ukazanie jego sylwetki jako wzoru duszpasterza i katechety dla współczesnych głosicieli Dobrej Nowiny.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.