Rola prawa magdeburskiego w kształtowaniu fenomenologii miejskich praw człowieka (osobowość, członek wspólnoty terytorialnej)

Abstrakt

Artykuł poświęcony jest badaniu roli prawa magdeburskiego w kształtowaniu fenomenologii miejskich praw człowieka (jednostka, członek wspólnoty terytorialnej). Udowodniono, że powstanie instytucji samorządu lokalnego we współczesnej Ukrainie jest przejawem kilku strategicznie ważnych dla istnienia, funkcjonowania, rozwoju i doskonalenia demokratycznych trendów praworządności, które ukazują potencjał państwa poradzieckiego w zakresie radykalnej odnowy i przemiany. Proces ten charakteryzuje się szeregiem ważnych trendów w procesach historycznych, społecznych, ekonomicznych, politycznych, kulturowych, społecznych, które bezpośrednio wpływają na fenomenologię państwowości, na jej jakość, formy jej realizacji, na prognostyczne aspekty jej rozwoju oraz fenomenologię samego człowieka przekształcając go z odpowiedniego podłoża pojęciowego w aktywny podmiot społeczności lokalnej, zainteresowanej realnymi zmianami warunków życia. Uważa się, że wśród historycznych założeń wpływających na kształtowanie miejskich praw człowieka w ramach lokalnej społeczności terytorialnej ważne miejsce zajmuje prawo miejskie magdeburskie, które pojawiło się pod koniec XIII w. w Niemczech, a dzięki swoim szczegółowym regulacjom i zasięgowi terytorialnemu w Europie, aktywnie przyczyniało się do kształtowania systemu praw człowieka w kontekście samorządu lokalnego i wspólnoty terytorialnej.