Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Tom 13 Nr 2 (2020)

Artykuły

Status związku cywilnego zawieranego przez katolików z pominięciem formy kanonicznej w odniesieniu do przeszkody przyzwoitości publicznej

DOI: https://doi.org/10.32084/tekapr.2020.13.2-13  [Google Scholar]
Opublikowane: 31.12.2020

Abstrakt

W zaprezentowanym opracowaniu podjęto namysł nad bardzo wąskim zagadnieniem, jakim jest kwestia statusu związku cywilnego zawieranego przez katolików z pominięciem formy kanonicznej w odniesieniu do przeszkody przyzwoitości publicznej. Analizując z perspektywy historycznej podejście prawodawcy kościelnego oraz doktryny do tej kwestii Autor wykazał, iż jeszcze w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. (kan. 1093) nie uznano relewantności związku cywilnego katolików, mimo głosów przeciwnych. Jego zdaniem takie ustalenie wynikało z faktu, iż związek ten postrzegano w kategoriach matrimonium inexistens. Zwrócił też uwagę, iż myśl prawodawcy w tej kwestii uległa zmianie głównie pod wpływem doktryny, ewoluowała, czego dobitnym przykładem jest przyznanie skuteczności prawnej związkowi cywilnemu w kan. 810 § 1, 3º Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich. Autor zmianę podejścia do tego zagadnienia upatruje w fakcie ewolucji myśli Kościoła w tej kwestii. W jego opinii ostry XIX-wieczny spór o jurysdykcję nad małżeństwem nie jest już tak ostry. Dlatego też we wspomnianej regulacji wprowadzono nowe ustalenie.

 

Bibliografia

  1. Abbas, Jobe. 1995. „Marriage in the Codes Canon Law.” Apollinaris 68, nr 3–4:522–65. [Google Scholar]
  2. Abbas, Jobe. 1998. „The interrelationship of the Latin and the Eastern Codes.” The Iurist 58:1–40. [Google Scholar]
  3. Abbas, Jobe. 2011. „The missing link in the Legislative of the CCEO Canons.” The Iurist 71:173–200. DOI: https://doi.org/10.1353/jur.2011.0038 [Google Scholar]
  4. Ahlers, Reinhild. 2004. „Überlegungen zum Ehehindrnis der Öffentlichen Ehrbarkeit.” De processibus matrimonialibus 11:3–22. [Google Scholar]
  5. Alonso Pérez, José I. 2012. Studio giridico-canonico della convivenza non matrimoniale. Roma: Aracne Editrice. [Google Scholar]
  6. Aymans, Winfried, i Klaus Mörsdorf. 2007. Kanonisches Recht. T. 3. Padeborn–München–Wien–Zürich: Ferdinand Schöningh Verlag. [Google Scholar]
  7. Aznar Gil, Frederico. 2001. Derecho matrimonial canónico. T. 1. Salamanca: Univerisdad Pontificia de Salamanca. Tecnos. [Google Scholar]
  8. Bernárdez Cantón, Alberto. 2006. Compendio de derecho matrimonial canónico. Wyd. 9. Madrid: Tecnos. [Google Scholar]
  9. Bersini, Francesco. 1994. Il diritto canonico matrimoniale. Commento giuridico-teologico pastorale. Wyd. 4. Torino: Editrce Elle Di CI. [Google Scholar]
  10. Boccafola, Kenneth E. 2002. „Gli impedimenti relativi ai vicoli etico-giuridici tra le persone: affinitas, consanguineitas, publica honestas e cognatio legalis can. 1091–1094.” W Diritto matrimoniale canonico, red. Piere A. Bonnet, i Carlo Gullo, t. 1, 555–68. Città del Varicano: Libreria Editrice Vaticana. [Google Scholar]
  11. Cappello, Felix M. 1939. Tractatus canonico-moralis de sacramentis. T. 3. Romae: Officina Libraria Marietti. [Google Scholar]
  12. Chiappetta, Luigi. 1990. Il matrimonio nella nuova legislazione canonica e concordatoria. Roma: Edizioni Dehoniane. [Google Scholar]
  13. D’Auria, Andrea. 2007. Gli impedimenti matrimoniali. Città del Vaticano: Lateran University Press. [Google Scholar]
  14. Dzierżon, Ginter. 2002. Niezdolność do zawarcia małżeństwa jako kategoria kanoniczna. Warszawa: Wydawnictwo UKSW. [Google Scholar]
  15. Dzierżon, Ginter. 2019. „Specyficzny status w kanonicznym porządku prawnym związków cywilnych zawieranych przez katolików z pominięciem formy kanonicznej.” Kościół i Prawo 8 (21), nr 1:57–68. DOI: https://doi.org/10.18290/kip.2019.8.1-10 [Google Scholar]
  16. Fabritz, Peter. 2010. Sanatio in radice. Historie eines Rechtsinstituts und seine Beziehung zum sakramentales Eheverständnis der katholischen Kirche. Frankfurt am Mein: Peter Lang Verlag. [Google Scholar]
  17. Fornés, Juan. 2008. Derecho matrimonial canónico. Wyd. 5. Madrid: Tecnos. [Google Scholar]
  18. Gasparri, Petrus. 1932. Tractatus canonicus de matrimonio. T. 1. Wyd. 2. Typis Polyglottis Vaticanis. [Google Scholar]
  19. Gefaell, Pablo. 2019. „Commentary to the can. 810 CCEO.” W A Practical Commentary to the Code of Canons of the Eastern Churches, red. John D. Paris, i Jobe Abbass, t. 1, 1460–463. Chambly: Libbrairie Wilson & Lafleurinc. [Google Scholar]
  20. Giuliano, Cristina. 2015. Il consenso naturalmente sufficiente espresso in assenza della forma canonica e la sua convalidadabilità. Roma: Il miolibro self publishing. [Google Scholar]
  21. Jemolo, Arturo C. 1993. Il matrimonio nel diritto canonico. Dal Concilio di Trento al Codice del 1917. Bologna: Mulino. [Google Scholar]
  22. Lalaguna, Ernesto. 1962. „El matrimonio civil ante el derecho canonico.” Ius Canonicum 2:273–88. DOI: https://doi.org/10.15581/016.2.22393 [Google Scholar]
  23. Majer, Piotr. 2009. Zawarcie małżeństwa kanonicznego bez skutków cywilnych. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. [Google Scholar]
  24. Nowicka, Urszula. 2016. „Przeszkoda przyzwoitości publicznej.” W Przeszkody w prawie kanonicznym, red. Wojciech Góralski, 437–62. Warszawa: Wydawnictwo UKSW. [Google Scholar]
  25. Pellegrino, Piero. 2002. Impedimenti relativi ai vicoli etico-giuridici tra le persone nel matrimonio canonico. Torino: Giappichelli. [Google Scholar]
  26. Prader, Joseph. 1993. „Diferenze fra il diritto matrimoniale del Codice Latino e quello del Codice Orientale che influiscono sulla validità del matrimonio.” Ius Ecclesiae 5:469–94. [Google Scholar]
  27. Prader, Joseph. 2003. Il matrimonio in oriente e in occidente. Romae. Pontificio Instituto Orientale. [Google Scholar]
  28. Punzi Nicolò, Angela M. 2012. „Matrimono civile e matrimonium legitimum. Una prospettiva per il XXI secolo.” W Veriras non auctoritas facit legem. Studio di diritto matrimoniale in onore [Google Scholar]
  29. di Piero Antonio Bonnet, red. Giuseppe Dalla Torre, Carlo Gullo, i Geraldina Boni, 389–94. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana. [Google Scholar]
  30. Renken, John A. 2010. „The subsequent celebration of civil unions. Reflections on the Guidance of the Apostolic Signatura.” W «Iustitia et iudicium». Studi di diritto matrimoniale et processuale canonico in onore di Antoni Stankiewicz, red. Janusz Kowal, i Joaquin Llobell, t. 2, 1217–235. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana. [Google Scholar]
  31. Sabbarese, Luigi. 2016. Il matrimonio nell’ordine delle natura e della grazia. Commento al. Codice di diritto canonico Libro IV. Parte I. Titolo VII. Roma: Urbaniana University Press. [Google Scholar]
  32. Schöch, Nicolas. 1998. „La sanazione in radice dei matrimoni celebrati in forma civile o senza forma pubblica.” W La giurisdizione della Chiesa sul matrimonio e sulla famiglia, red. Joan Carreras, 289–333. Milano: Giappichelli. [Google Scholar]
  33. Sebott, Reinhold. 2005. Das neue kirchliche Eherecht. Wyd. 3. Freiburg: Knecht. [Google Scholar]
  34. Wernz, Franciscus, i Petrus Vidal. 1925. Ius canonicum. Vol. 5. Romae: Apud Aedes Universitatis Gregorianae. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.