
Współczesne rolnictwo wystawione jest na różnorodne szoki zarówno negatywne (ryzyka czyste), jak i pozytywne (ryzyka spekulatywne), a więc i szanse rozwojowe. Zatem z jednej strony oddziałują na nie zagrożenia zewnętrzne, z drugiej strony sektor ten generuje jednak zmienność w dolnych ogniwach łańcuchów żywnościowych. W związku z tym najpierw dokonuje się przeglądu współczesnych źródeł ryzyka w rolnictwie oraz ich rodzajów, akcentując duże znaczenie ryzyk operacyjnych i strategicznych oraz ich ujęć jako łańcuchów i sieci. Takie podejście pozwoliło przejść do zarządzania ryzykami na poziomie pojedynczych gospodarstw rolniczych. Ponieważ ryzyka ulegają agregacji w skali całego sektora rolnego, jak również na tym szczeblu pojawiają się ryzyka nowe, potrzebne było przeanalizowanie występujących tu problemów. Najlepszą ramą wydaje się w tym przypadku holistyczne/zintegrowane zarządzanie ryzykiem. Takie połączenie perspektywy mikro z perspektywą sektorową jest novum w krajowej ekonomice rolnictwa, a tym samym tworzy naukową wartość dodaną. W ślad za tym zrealizowano podstawowy cel artykułu i potwierdzono założoną tezę.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.