Artykuł dotyczy tematyki elektronizacji postępowania karnego. Autor stawia za cel przedstawienie dotychczasowych rozwiązań i ich funkcjonowania w praktyce z uwzględnieniem okresu ich wprowadzenia do Kodeksu postępowania karnego. Jako cezurę czasową wskazano kluczowe współczesne zagrożenie mające wpływ na sprawność prowadzenia postępowania, tj. pandemię COVID-19. Analiza ta prowadzi do wniosku, że dotychczasowe rozwiązania są szczątkowe i brak jest podejścia systemowego. Tym samym postępowanie karne pod względem elektronizacji znacząco odbiega od procedury cywilnej, gdzie reforma została rozpoczęta zdecydowanie wcześniej i miała szerszy zakres. W artykule wskazano na bariery, które mogą wpływać na spowolnienie albo zaniechanie wdrażania elektronizacji postępowania karnego, w tym bariery natury prawnej, natury i psychologicznej. Odniesiono się także do możliwości pokonania powyższych barier. W oparciu o dokonane analizy, Autor sformułował trzy kroki (etapy) elektronizacji postępowania karnego, wskazując na: krok pierwszy – elektronizacja czynności karnoprocesowych; krok drugi – elektronizacja rozprawy, posiedzeń i czynności dowodowych; krok trzeci – elektroniczne postępowanie nakazowe. Wskazane zostały także powiązania pomiędzy poszczególnymi etapami oraz kluczowe przesłanki, od których uzależniono skuteczność i szybkość wdrożenia na każdym ze sformułowanych etapów.