Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Online First

Artykuły

Planowanie przestrzenne a planowanie i działanie w ujęciu prakseologii

DOI: https://doi.org/10.32084/bsawp.9782  [Google Scholar]
Opublikowane: 11.09.2025

Abstrakt

Planowanie przestrzenne nie jest planowaniem w ujęciu prakseologii, nie ma bowiem charakterystycznego powiązania planu z przyszłymi działaniami, które miałyby przypisane terminy realizacji oraz niezbędne środki. Decyduje o tym treść planów miejscowych oraz skutki prawne związane z ich wejściem w życie. Ostateczny obraz przyszłego, faktycznego zagospodarowania przestrzennego pozostaje nieznany. Planowanie przestrzenne jest nie tyle planowaniem, co działaniem – wiążącym rozstrzygnięciem o prawnie dopuszczalnym sposobie zagospodarowania terenu. Planowanie przestrzenne jest działaniem celowym, a w związku z tym powinno podlegać ocenie z punktu widzenia skuteczności w osiąganiu zamierzonych celów. Planowanie przestrzenne ma duży potencjał przeciwdziałania negatywnym zjawiskom przestrzennym, lecz w niewielkim stopniu ma możliwość pozytywnego kształtowania zagospodarowania przestrzennego np. zażegnania kryzysu mieszkaniowego. Skuteczną formą pozytywnego oddziaływania na przestrzeń byłaby bezpośrednia realizacja publicznych inwestycji na gruntach będących własnością podmiotów publicznych i udostępnienie mieszkań na preferencyjnych zasadach.

Bibliografia

  1. Chauvin, Tatiana, Tomasz Stawecki, i Piotr Winczorek. 2021. Wstęp to prawoznawstwa. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  2. Czepita, Stanisław. 2017. „O pojęciu czynności konwencjonalnej i jej odmianach.” Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 79 (1):85-102. https://doi.org/10.14746/rpeis.2017.79.1.7 [Google Scholar]
  3. Gajewski, Sebastian. 2017. Programy rządowe. Studium administracyjnoprawne. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego. [Google Scholar]
  4. Gorzym-Wilkowski, Waldemar. 1999. „Gospodarka przestrzenna gminy.” W Waldemar Gorzym-Wilkowski, Andrzej Miszczuk, Magdalena Miszczuk, i in., Zarys ekonomiki gminy, 169-218. Lublin: Norbertinum. [Google Scholar]
  5. Gudowski, Maciej. 2008. Nieważność czynności prawnej. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  6. Hostelet, Georges. 1932. „Aperçu sur les positions des problèmes de l’action.” Revue Philosophique de la France et de l’Étranger 113:245-79. [Google Scholar]
  7. Kosikowski, Cezary. 2005. Publiczne prawo gospodarcze Polski i Unii Europejskiej. Warszawa: Lexis Nexis. [Google Scholar]
  8. Kotarbiński, Tadeusz. 2019. Traktat o dobrej robocie. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. [Google Scholar]
  9. Krzyżanowski, Leszek. 2005. Podstawy nauki zarządzania. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. [Google Scholar]
  10. Kulesza, Michał, i Dawid Sześciło. 2013. Polityka administracyjna i zarządzanie publiczne. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
  11. Kuta, Tadeusz. 1999. „Prawo administracyjne i nauka administracji. Nauka administracji i znaczenie w niej planowania.” W Z problematyki prawa administracyjnego i nauki administracji. Księga pamiątkowa z okazji siedemdziesięciolecia urodzin Profesora Zbigniewa Leońskiego, red. Zbigniew Janku, Marek Szewczyk, Michał Waligórski, i. in., 175-82. Poznań: TERRA. [Google Scholar]
  12. Lechowska, Ewa. 2022. Planowanie przestrzenne na poziomie lokalnym – powiązanie teorii z praktyką. Warszawa: Polska Akademia Nauk Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju. [Google Scholar]
  13. Leoński, Zbigniew, Marek Szewczyk, i Maciej Kruś. 2019. Prawo zagospodarowania przestrzeni. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
  14. Lipowicz, Irena. 2020. „Samorząd terytorialny a administracja rządowa – administrowanie w warunkach niepewności.” Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 82 (4):49-63. https://doi.org/10.14746/rpeis.2020.82.4.5 [Google Scholar]
  15. Mantey, Dorota. 2012. „W labiryncie planowania.” Samorząd Terytorialny 3:18-27. [Google Scholar]
  16. Markowski, Tadeusz, i Maciej J. Nowak. 2023. „Strategiczne planowanie przestrzenne w międzynarodowej dyskusji.” W Strategiczne planowanie przestrzenne a sfera regulacyjna planów, red. Małgorzata Żak-Skwierczyńska, Małgorzata Blaszke, Tadeusz Markowski, i. in., 13-23. Warszawa: Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN. [Google Scholar]
  17. Ochendowski, Eugeniusz. 1996. Prawo administracyjne. Część ogólna. Toruń: Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa. [Google Scholar]
  18. Parchomiuk, Jerzy. 2014. „Nadużycie władztwa planistycznego gminy.” Samorząd Terytorialny 4:22-37. [Google Scholar]
  19. Rabska, Teresa. 2001. „Kontrakt wojewódzki – forma działania administracji publicznej w strukturach zdecentralizowanych.” W Instytucje współczesnego prawa administracyjnego. Księga jubileuszowa Profesora zw. dra hab. Józefa Filipka, red. Iwona Niżnik-Dobosz, Piotr Dobosz, Dorota Dąbek, i in., 601-12. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. [Google Scholar]
  20. Słowiński, Bronisław. 2008. Podstawy sprawnego działania. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej. [Google Scholar]
  21. Starościak, Jerzy. 1978a. „Prawne formy i metody działania administracji.” W System Prawa Administracyjnego. T. 3, red. Teresa Rabska, i Janusz Łętowski, 39-129. Wrocław: Ossolineum. [Google Scholar]
  22. Starościak, Jerzy. 1978b. Prawo administracyjne. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. [Google Scholar]
  23. Stefaniuk, Marek. 2009. Działanie administracji publicznej w ujęciu nauk administracyjnych. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. [Google Scholar]
  24. Strahl, Danuta. 1990. Metody programowania rozwoju społeczno-gospodarczego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne. [Google Scholar]
  25. Strzyczkowski, Kazimierz. 1992. Rola współczesnej administracji (zagadnienia ogólne). Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego. [Google Scholar]
  26. Strzyczkowski, Kazimierz. 2000. „Planowanie w kapitalizmie.” W Wielka encyklopedia prawa, red. Eugeniusz Smoktunowicz, 639. Białystok: Wydawnictwo Prawo i Praktyka Gospodarcza. [Google Scholar]
  27. Strzyczkowski, Kazimierz. 2000. „Planowanie w socjalizmie.” W Wielka encyklopedia prawa, red. Eugeniusz Smoktunowicz, 639-40. Białystok: Wydawnictwo Prawo i Praktyka Gospodarcza. [Google Scholar]
  28. Sułek, Mirosław. 2002. „O ludzkim działaniu ze stanowiska nowej prakseologii.” Prakseologia 163-164:37-63. [Google Scholar]
  29. Wierzbowski, Marek, Aleksandra Wiktorowska, Joanna Róg-Dyrda, i in. 2019. „Prawne formy działania administracji. Wprowadzenie.” W Prawo administracyjne, red. Jacek Jagielski, i Marek Wierzbowski, 301-304. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
  30. Wlaźlak, Katrzyna. 2015. Racjonalność planowania w prawie administracyjnym. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.

Podobne artykuły

<< < 1 2 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.