Salta al menu principale di navigazione Salta al contenuto principale Salta al piè di pagina del sito

V. 31 N. 2 (2022)

Varia

Prerogatywa diakona przejściowego do święceń prezbiteratu. Przyczyny i konsekwencje (kan. 1030 KPK)

  • ks. Bartosz Trojanowski
DOI: https://doi.org/10.52097/lst.2022.2.145-157  [Google Scholar]
Pubblicato: 2022-06-30

Abstract

The legislator confirms the existence from God’s establishment of right of the faithful to the sacraments. This is due to their very nature. There is also the right of the faithful to freely choose their state of life. However, these laws do not prejudge the sacrament of Holy Orders. Because the Church must be free to choose candidates for ordination. Therefore, both the Code of Canon Law and the non-code documents before and after its promulgation confirm that there is no right to ordination. However, can. 1030 of the Code of Canon Law confirms that in a special legal situation there are transitional deacons who cannot be forbidden to ordain the presbyterate without a canonical reason. This legal status can be described as the “prerogative” of the transitional deacons. The reason for this special legal position is that justice is ensured in the Church and that there is no arbitrariness in decisions to admit to the presbyterate of transitional deacons who have been recognized as worthy of the diaconate, and no reasons have been found that would prevent them from receiving ordination to the presbyterate degree. The consequence of such a prerogative is the possibility of seeking justice through recourse prescribed by law.

Riferimenti bibliografici

  1. Beal J., Coriden J., Green T., New Commentary on the Code of Canon Law, New York 2000. [Google Scholar]
  2. Cenalmor D., Commentary on can. 1030, w: Exegetical commentary on the Code of canon law, red. E. Caparros, vol.3/1, Chicago 2004, 955–957. [Google Scholar]
  3. Cenalmor D., Commentary on can. 213, w: Exegetical commentary on the Code of canon law, red. E. Caparros, vol.2/1, Chicago 2004, 76–83. [Google Scholar]
  4. Chiappetta L., Il Codice di Diritto Canonico, vol. 1, Bologna 2011. [Google Scholar]
  5. Ghirlanda G., Il sacramento dell’ordine e la vita dei chierici, Roma 2019. [Google Scholar]
  6. Hervada J., Le radici sacramentali del diritto canonico, Ius Ecclesiae 17/3 (2005) 629–658. [Google Scholar]
  7. Incitti G., Il sacramento dell’ordine nel Codice di diritto canonico, Roma 2013. [Google Scholar]
  8. Jan XXIII, Encyklika Pacem in terris, 11 IV 1963, w: https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_xxiii/encykliki/pacem_in_terris_11041963.html (dostęp: 2.11.2021). [Google Scholar]
  9. Konferencja Episkopatu Polski, Droga formacji prezbiterów w Polsce, 11 III 2021, w: Akta Konferencji Episkopatu Polski 33 (2021) 4–193. [Google Scholar]
  10. Kongregacja ds. Duchowieństwa, Dar powołania do kapłaństwa. Ratio fundamentalis institutionis sacerdotalis, 8 XII 2016, Watykan 2016. [Google Scholar]
  11. Kongregacja Edukacji Katolickiej, Instrukcja dotycząca kryteriów rozeznawania powołania u osób z tendencjami homoseksualnymi ubiegającymi się o przyjęcie do seminarium i dopuszczenie do święceń, nr 2, AAS 97 (2005), 1007–1013. [Google Scholar]
  12. Kongregacja Nauki Wiary, Deklaracja o kwestii dopuszczenia kobiet do kapłaństwa urzędowego, [Google Scholar]
  13. X 1976, VI, w: https://www.vatican.va/roman_curia/congregations/cfaith/documents/rc_con_cfaith_doc_19761015_inter-insigniores_pl.html (dostęp: 2.11.2021). [Google Scholar]
  14. Majer P., Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz, Kraków 2011. [Google Scholar]
  15. Montan A., I sacramenti: norme generali, w: Il diritto nel mistero della Chiesa, vol. 3, red. Gruppo Italiano Docenti di Diritto Canonico, Roma 2004, 45–62. [Google Scholar]
  16. Montini G.P., De recursibus hierarchicis, Romae 2016. [Google Scholar]
  17. Montini G.P., La morte come fine del mondo individuale. Il pericolo di morte nel diritto canonico: normativa e significato ecclesiologico, w: La fine del tempo. Quaderni teologici del Seminario di, vol. 8, red.G. Canobbio, Brescia 1998, 309–344. [Google Scholar]
  18. Montini G.P., Ordine sacra (cann. 1008–1054), w: La funzione di santificare nella Chiesa. XX Incontro di Studio. Passo della Mendola – Trento 5 luglio – 9 luglio 1993, red. Gruppo Italiano Docenti di Diritto Canonico, Milano 1995, 143–160. [Google Scholar]
  19. Pastuszko M., Sakrament święceń, Kielce 2008. [Google Scholar]
  20. Pighin B.F., Diritto sacramentale canonico, Venezia 2016. [Google Scholar]
  21. Pinto P.V., Commento al. Codice dei Canoni delle Chiese Orientali, Città del Vaticano 2001. [Google Scholar]
  22. Pius XII, Konstytucja apostolska Sede Sapientiae, 31 V 1956, n. 2, AAS 48 (1956), 354–365. [Google Scholar]
  23. Rincón-Pérez T., La liturgia e i sacramenti nel diritto della Chiesa, Roma 2014. [Google Scholar]
  24. Sacra Congregatio de Religionis, Instr. Quantum religionis, 1 XII 1931, AAS 24 (1932) 74–81. [Google Scholar]
  25. Sacra Congregatio de Sacramentis, Instr. Quam ingens, 27 XII 1930, AAS 23 (1931) 121–127. [Google Scholar]
  26. Słownik wyrazów obcych, red. E. Sobol, Warszawa 1995. [Google Scholar]
  27. Sobór Watykański II, Dekret o formacji kapłańskiej Optatam totius, 28 X 1965, w: Sobór Watykański II, Konstytucje. Dekrety. Deklaracje, Poznań 2002, 286–300. [Google Scholar]
  28. Sobór Watykański II, Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium, 18 XI 1964, w: Sobór Watykański II, Konstytucje. Dekrety. Deklaracje, Poznań 2002, 105–166. [Google Scholar]
  29. Sobór Watykański II, Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, 7 XII 1965, w: Sobór Watykański II, Konstytucje. Dekrety. Deklaracje, Poznań 2002, 537–620. [Google Scholar]
  30. Trojanowski B., Prawo do sakramentu święceń, Ateneum Kapłańskie 177 (2021) z. 2, 326–338. [Google Scholar]

Downloads

I dati di download non sono ancora disponibili.