Autobiografia o. Adama Studzińskiego, oparta na "Wspomnieniach kapelana spod Monte Cassino", opisuje życie dominikanina, który wiele lat spędził poza ojczyzną. Data jego śmierci, 2 kwietnia 2005 r., pokryła się z dniem zgonu papieża Jana Pawła II, co przyciągnęło uwagę mediów. O. Studziński urodził się 2 czerwca 1911 r. w Strzemieniu, jako syn Adama i Józefy Sicińskiej. Jego rodzice byli polskiego pochodzenia, a ojciec przeszedł na katolicyzm z prawosławia. Studziński rozpoczął naukę w miejscowej szkole, a później wstąpił do zakonu dominikańskiego. Po przyjęciu święceń kapłańskich w 1937 r., o. Studziński został mianowany katechetą w Czortkowie, jednak wkrótce po wybuchu II wojny światowej udał się na Węgry, a stamtąd do Palestyny, gdzie służył w polskich siłach pancernych. Następnie trafił do Włoch, gdzie podczas bitwy o Monte Cassino pełnił funkcję kapelana. Jego działania podczas walk opisywane są jako bohaterskie i pełne poświęcenia. Po wojnie o. Studziński kontynuował swoją posługę kapłańską, przenosząc się w różne miejsca na terenie Włoch. Jego życie cechowała głęboka wiara katolicka oraz troska o drugiego człowieka, niezależnie od jego pochodzenia czy wyznania. Znaczenie wartości religijnych, duchowych i sakralnych podkreślał w swoich kazaniach i działaniach. W późniejszym życiu o. Studziński kontynuował swoją posługę duszpasterską, przenosząc się z miejsca na miejsce, głównie po Włoszech. Jego życie wypełniała głęboka wiara i troska o drugiego człowieka, a jego posługa kapłańska była pełna poświęcenia. Jego historia jest świadectwem heroizmu i oddania w służbie Bogu i bliźniemu.