Wierzbięta z Palowic, członek rodu Niesobiów, sprawował urząd starosty wielkopolskiego. W imieniu króla Kazimierza Wielkiego przewodniczył sprawom, które dotyczyły opatów Mogilna, Obry, Łękna, Bierzwnika, Lubina, Trzemeszna i Lądu. Wierzbięta miał także kontakty prywatne z Lądem. Spośród ponad trzydziestu wydanych przez niego dokumentów sześć dotyczyło cystersów lądzkich. W każdym przypadku jedną ze stron był opat Jan, drugą zaś osoba prywatna. Wierzbięta pięciokrotnie wyrażał zgodę na cesję Wrąbczyna na rzecz opactwa cystersów w Lądzie (w drodze zakupu, dotacji, wymiany). Potwierdził także przejęcie majątku Broniki przez opactwo. W XIV i na początku XV w. naczelni magistrat wielkopolski rzadko zajmowali się Opactwem Łądzkim, magistrat Wierzbięty jest pod tym względem wyjątkowy. Oprócz niego opactwo wystawiło pięć dokumentów prawnych. Wierzbięta spędził część czasu w Lądzie, gdzie ufundował budowę kaplicy św. Jakuba. Zdobią ją malowidła, będące przedmiotem badań. Wybór przez Wierzbiętę opactwa cystersów w Lądzie na miejsce realizacji swojej inwestycji świadczy o jego ścisłym związku z tym miejscem. Razem z pozostałymi dowodami daje całościowy obraz relacji Wierzbięty z opactwem lądzkim.