Aller directement au menu principal Aller directement au contenu principal Aller au pied de page
Nasza Przeszłość

Vol. 135 (2021): Nasza Przeszłość

Artykuły

Julia Ledóchowska i jej działalności na rzecz odzyskania niepodległości (1915-1920) i odbudowy państw polskiego( 1920-1939)

DOI: https://doi.org/10.52204/np.2021.135.149-165  [Google Scholar]
Publiée: 2021-06-30

Résumé

Postać św. Urszuli Ledóchowskiej jest rozpoznawalna głównie za sprawą Zgromadzenia zakonnego które założyła – Urszulanki Serca Jezusa Konającego – Szare. Jej działalność na polu niepodległościowym raczej nie jest powszechnie znana. Dlatego też, warto przypomnieć postać tej niezwykle charyzmatycznej i pracowitej zakonnicy. Skłania do tego również obchodzona nie tak dawno 100. rocznica odzyskania niepodległości. Artykuł jest próbą przybliżenia postaci hrabiny Julii Ledóchowskiej, która w latach 1915-1920 przebywając w Skandynawii pracowała dla Głównego Komitetu Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce założonym w szwajcarskim Vevey przez Henryka Sienkiewicza, Ignacego Paderewskiego i Antoniego Osuchowskiego. Prowadziła działalność odczytową i zbierała fundusze by wesprzeć cierpiących rodaków. Po powrocie do, wolnej już, ojczyzny, w 1920 osiedliła się wraz ze swoimi siostrami i sierotami polskimi z Danii w Pniewach koło Poznania. Rozpoczęła kolejny niezwykle ważny okres swego życia, pracując nadal, równie ciężko, choć już zupełnie inaczej, bo na rzecz odnowy materialnej i duchowej kraju. Zakładała szkoły, świetlice, pozyskiwała młode dziewczęta dla pracy wolontaryjnej na rzecz potrzebujących. Jej praca wpisywała się w szeroko pojętą działalność na rzecz odbudowy państwa polskiego.

Références

  1. Achmatowicz A, Henryk Sienkiewicz, Foreign Office i kuria watykańska. Problem pomocy ofiarom wojny w Polsce 1915, „Przegląd Historyczny” 80/2, 1989. [Google Scholar]
  2. Adamek-Świechowska A, Henryk Sienkiewicz wobec myśli politycznej emigracji polskiej w Szwajcarii, Wiek XIX, Roczniki Towarzystwa Literackiego im. Mickiewicza r IX (LI) 2016. [Google Scholar]
  3. Bojarska T., W imię trzech krzyży. Opowieść o Julii Urszuli Ledóchowskiej i jej zgromadzeniu. Warszawa 1989. [Google Scholar]
  4. Florkowskiej-Francić H., Między Lozanną Fryburgiem i Vevey. Z dziejów polskich organizacji w Szwajcarii w latach 1914-1917, Kraków 1997. [Google Scholar]
  5. Kaptur F., Polska mnie woła [w:] Miłość krzyża się nie lęka…Listy Julii Ledóchowskiej- bł. Urszuli i wspomnienia o niej, pod red. A. T., Szafrańscy Warszawa 1991. [Google Scholar]
  6. Kostkiewicz J., Kierunki i koncepcje pedagogiki katolickiej w Polsce 1918- 1939, Kraków 2013. [Google Scholar]
  7. Krupecka M., Działalność Julii Urszuli Ledóchowskiej na rzecz niepodległości Polski w latach 1914-1920 na terenie krajów skandynawskich, [w:] Różnymi Drogami do Niepodległości. Studia z Historii Najnowszej, pod red. B. Świtalska, M. Żuławnik, Warszawa 2014. [Google Scholar]
  8. Krupecka M., Polka i Europejka, Ząbki 2003. [Google Scholar]
  9. Krupnik E., Powstanie i organizacja krakowskiego biskupiego Komitetu Pomocy dla Dotkniętych Klęską Wojny, „Folia Historica Cracoviensia”, 14 /2008. [Google Scholar]
  10. Kurier Poznański nr 173 z kwietnia 1937 r. [Google Scholar]
  11. Ledóchowska J., Życie i działalność Julii Urszuli Ledóchowskiej, Warszawa 1998. [Google Scholar]
  12. Ledóchowska U., Historia kongregacji Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego, Poznań 1987. [Google Scholar]
  13. Ledóchowska U., Sprawozdanie hr. Ledóchowskiej z działalności w Skandynawii w latach 1915-1916, sporządzone dla Delegacji Rapperswilskiej, 18 lipca 1916”. [Google Scholar]
  14. Ledóchowska U., Polska - Kraj Bohaterów, Odczyt wygłoszony 5 listopada 1917 r w Kopenhadze (w języku duńskim na rzecz sierocińca w Alborgu), „Polska Myśl Pedagogiczna”, r. I (2015). [Google Scholar]
  15. Ledóchowska U., Dzwonek św. Olafa, 1925 nr 3. [Google Scholar]
  16. Ledóchowska U., Dzwonek św. Olafa,1927 nr 1. [Google Scholar]
  17. Łuniński E., Naród polski nie może umrzeć [w:], Miłość krzyża się nie lęka…Listy Julii Ledóchowskiej- bł. Urszuli i wspomnienia o niej, pod red A. T., Szafrańscy, Warszawa 1991. [Google Scholar]
  18. Małyszka D., Rapperswilskie inicjatywy niepodległościowe, „Annales Uniwersitatis Mariae Curie- Skłodowska”, LXIV/2009. [Google Scholar]
  19. Marzani M.,, Matka Świętych. Józefina z Salis-Zizers Ledóchowska 1831-1909, Wrocław 1989. [Google Scholar]
  20. Olbrycht K., Pedagogia szarych urszulanek [w:] Pedagogie katolickich zgromadzeń zakonnych. Historia i współczesność. t.1.pod red. J. Kostkiewicz, Kraków 2012. [Google Scholar]
  21. Olbrycht K., Zarys systemu wychowania Urszuli Ledóchowskiej założycielki Urszulanek SJK, Ząbki, 2002. [Google Scholar]
  22. J. Olech, Św. Urszula Ledóchowska - ambasador Polski w Europie, [w:] Polka w Europie- św. Urszula Ledóchowska, pod red. M. Chmielewski, Z. J. Zdybicka, M Ziółkowska, Lublin 2005. [Google Scholar]
  23. Płygawko D., Nowojorska Polonia i Henryk Sienkiewicz, „Mazowieckie Studia Humanistyczne”, nr 2 (2002). [Google Scholar]
  24. Przewodnik Katolicki nr 16 z kwietnia 1937 r. [Google Scholar]
  25. Puczyłowska U., Szkołę można pokochać. Dzieło bł. Urszuli Ledóchowskiej, Szczecin 1991. [Google Scholar]
  26. Rola-Bruni A., Sprawa polska w okresie I wojny światowej. Kolekta Benedykt XV dla Polski. [w:] „Nasz świat.it” <https://naszswiat.it/historia/sprawa-polska-w-okresie-wojny-swiatowej-kolekta-benedykta-xv-dla-polski/> [Google Scholar]
  27. Schmidt S. K., Św. Urszula Ledóchowska Polka i Europejka. Językowy wymiar osobowości. Warszawa 2011. [Google Scholar]
  28. Szafrańscy A. T., Miłość krzyża się nie lęka…Listy Julii Ledóchowskiej - bł. Urszuli i wspomnienia o niej, Warszawa 1991. [Google Scholar]

Téléchargements

Les données relatives au téléchargement ne sont pas encore disponibles.