W ostatniej ćwierci XV w. ruch bractw różańcowych rozwijał się dynamicznie w klasztorach dominikańskich w Niemczech i we Włoszech, a także na Śląsku, Pomorzu Zachodnim i Kujawach. Podobnie było w średniowiecznej Małopolsce, o czym świadczy analizowany w niniejszym opracowaniu tekst krakowskich Acta Episcopalia z 27.04.1498 roku. Tekst ten jest wyrokiem sądu biskupiego w sprawie bractwa różańcowego działającego w klasztorze dominikanów w Opatowcu. Prezentowane źródło jest najstarszym znanym źródłem dotyczącym działalności bractwa różańcowego w Małopolsce. Daje również wgląd w zwyczaje i popularność tego typu stowarzyszenia religijnego.