Skip to main navigation menu Skip to main content Skip to site footer

No. 2 (2024)

Artykuły

An aside to the Supreme Court’s resolution of 1 July 2022 (I KZP 5/22)

  • Marek Kulik
DOI: https://doi.org/10.54383/0031-0344.2024.02.2  [Google Scholar]
Published: 2024-09-13

Abstract

The study addresses the problem of liability for failure to report a crime of sexual abuse of minors, committed before the entry into force of the Act of 23 March 2017 amending the Act – Criminal Code, the Act on Proceedings in Ju-venile Cases, and the Act – Code of Criminal Procedure. It provides a solution to the problem that in the period from 23 July 2017 to 1 July 2022 (issuance of resolution I KZP 5/22), prosecutors’ offices, by definition, did not initiate pro-ceedings for offences under Article 240(1) of the Criminal Code involving fai-lure to report offences defined in Article 200 of the Criminal Code of which the perpetrator became reliably aware before 13 July 2017. The author ponders the question whether it is possible to consider that the limitation period was interrupted between 23 July 2017 and 1 July 2022, and concludes that under special conditions it is possible. As an aside to the main argument, the author refers to the constitutionality of retroactive extension of the limitation periods for punishability and for execution of the sentence.

References

  1. Andrejew Igor, Polskie prawo karne w zarysie, Warszawa 1989 [Google Scholar]
  2. Banasik Katarzyna, Przedawnienie w prawie karnym w systemie kontynentalnym i anglosaskim, Warszawa 2013 [Google Scholar]
  3. Baumann Jürgen, Die strafrechtliche Problematik der nationalsocialistischen Gewaltverbrechen (w:) Die nationalsocialistischen Gewaltverbrechen, red. Reinhard Henkys, Stuttgart 1964 [Google Scholar]
  4. Breymann Klaus, Zur Auslegung der Verjährungsregelungen in der Art. 315a EGStGB- Verfolgbarkeit von Straftaten staatlicher Instanzen in der ehemaligen DDR, soweit sie nach DDR-Strafrecht verjährt sind, „Neue Zeitschrift für Strafrecht” 1991/10 [Google Scholar]
  5. Buchała Kazimierz, Zoll Andrzej, Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, Kraków 1998 [Google Scholar]
  6. Buchała Kazimierz, Zoll Andrzej, Polskie prawo karne, Warszawa 1995 [Google Scholar]
  7. Cieślak Marian, Polskie prawo karne. Zarys systemowego ujęcia, Warszawa 1992 [Google Scholar]
  8. Cramer Steffen, Anmerkung zum Verjährungsgesetz, „Neue Zeitschrift für Strafrecht” 1995/3 [Google Scholar]
  9. Czajka Dariusz, Przestępstwa menedżerskie, Warszawa 2000 [Google Scholar]
  10. Ćwiąkalski Zbigniew, Wybrane zagadnienia przedawnienia karalności przestępstw przewidzianych (w:) Czas i jego znaczenie w prawie karnym, red. J. Warylewski, Gdańsk 2010 [Google Scholar]
  11. von Dam Hendrik George, Die Unverjährbarkeit des Völkermordes, Mainz 1967 [Google Scholar]
  12. Drugi raport Państwowej Komisji do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletnich poniżej lat 15, Warszawa 2022 [Google Scholar]
  13. Dumkiewicz Malgorzata, Kodeks spółek handlowych. Komentarz, Warszawa 2020 [Google Scholar]
  14. Gardocki Lech, Zagadnienia odpowiedzialności karnej za zbrodnie stalinowskie, „Przegląd Prawa Karnego” 1992/6 [Google Scholar]
  15. Gąsior Andrzej, Wejście w życie ustawy prawo restrukturyzacyjne a odpowiedzialność karna za niezłożenie wniosku o ogłoszenie upadłości w terminie, „Doradca Restrukturyzacyjny” 2016/1 [Google Scholar]
  16. Giezek Jacek, Kardas Piotr, Przepisy karne kodeksu spółek handlowych, Zakamycze 2003 [Google Scholar]
  17. Górniok Oktawia, Hoc Stanisław, Kalitowski Michał, Przyjemski Stanisław Maria, Sienkiewicz Zofia, Szumski Jerzy, Tyszkiewicz Leon, Wąsek Andrzej, Kodeks karny. Komentarz, Gdańsk 2005 [Google Scholar]
  18. Grupiński Ryszard, Zmiana przepisów o przedawnieniu karalności w świetle zasady lex retro non agit (w:) Rozważania o prawie karnym. Księga pamiątkowa z okazji siedemdziesięciolecia urodzin Profesora Aleksandra Ratajczaka, red. Andrzej Jan Szwarc, Poznań 1999 [Google Scholar]
  19. Gubiński Arnold, Wykroczenia ciągłe i wykroczenia trwałe, „Zagadnienia Karno-Administracyjne” 1962/3 [Google Scholar]
  20. Janusz-Pohl Barbara, Żbikowska Małgorzata, Wpływ modyfikacji dodatkowego okresu przedawnienia karalności przestępstw na efektywność ścigania karnego, „Prawo w Działaniu” 2018/35 [Google Scholar]
  21. Jasiński Tomasz, Nowa kodyfikacja karna a odpowiedzialność za niezłożenie wniosku o upadłość, „Prokuratura i Prawo” 2000/2 [Google Scholar]
  22. Kidyba Andrzej, Kodeks spółek handlowych. Komentarz, Warszawa 2013 [Google Scholar]
  23. König Peter, Zur Verfolgungsverjährung bei SED- Unrechtstaten, „Neue Zeitschrift für Strafrecht” 1991/12 [Google Scholar]
  24. Kostarczyk-Gryszka Jadwiga, Problemy prawa karnego międzyczasowego, „Nowe Prawo” 1970/9 [Google Scholar]
  25. Kramer Volker, Zur Verjährungsproblematik bei SED- Unrechtstaten, „Neue Justiz” 1992/6 [Google Scholar]
  26. Królikowski Michał, Problemy z nowym zakresem obowiązku zawiadomienia o przestępstwie, „Forum Prawnicze” 2021/6 [Google Scholar]
  27. Kukuła Zygmunt, Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z 8 stycznia 2013 r. (III KK 117/12), „Przegląd Sądowy” 2014/3 [Google Scholar]
  28. Kulesza Jan, Glosa do postanowienia SN z dnia 29 VI 2010 r., sygn. I KZP 7/10, „Prokuratura i Prawo” 2011/6 [Google Scholar]
  29. Kulik Marek, Przedawnienie karalności i przedawnienie wykonania kary w polskim prawie karnym, Warszawa 2014 [Google Scholar]
  30. Kulik Marek, Wydłużenie z mocą wsteczną terminu przedawnienia karalności. Glosa do uchwały składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z 14 września 2022 r., I KZP 9/22, „Orzecznictwo Sądów Polskich” 2023/5 [Google Scholar]
  31. Kulik Marek, Zasada odpowiedniego vacatio legis jako część zasady przyzwoitej legislacji (uwagi z perspektywy prawa karnego), „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 2021/1 [Google Scholar]
  32. Küpper Georg, Strafrechtsprobleme im vereinten Deutschland, „Juristische Schulung” 1992/9 [Google Scholar]
  33. Küpper Georg, Wilms Heiner, Die Verfolgung von Straftaten des SED-Regimes, „Zeitschrift für Rechtspolitik” 1992/3 [Google Scholar]
  34. Letzgus Klaus, Unterbrechung, Ruhen und Verlängerung strafrechtlicher Verjährungsfristen für im Beitrittsgebiet begangene Straftaten, „Neue Zeitschrift für Strafrecht” 1994/2 [Google Scholar]
  35. Lipiński Konrad, Modyfikacje terminów przedawnienia karalności przestępstw, przestępstw i wykroczeń skarbowych oraz wykroczeń w związku z epidemią COVID–19, „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 2020/2 [Google Scholar]
  36. Lipiński Konrad, Retroaktywna modyfikacja terminów przedawnienia w związku z epidemią COVID–19. Glosa do uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 14 września 2022 r., I KZP 9/22, „Orzecznictwo Sądów Polskich” 2023, z. 4, poz. 31 [Google Scholar]
  37. Makarewicz Juliusz, Kodeks karny. Komentarz, Lwów 1938 [Google Scholar]
  38. Olszewski Mieczysław, Wykroczenia trwałe, „Zagadnienia Wykroczeń” 1989/3 [Google Scholar]
  39. Postanowienie SN z 25.03.2010 r. (IV KK 315/09), OSNKW 2010/8, poz. 67 [Google Scholar]
  40. Raglewski Janusz, Komentarz do przepisów karnych ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U.00.94.1037), Lex/el. 2008, nr 37693 [Google Scholar]
  41. Riedel Joachim, Schießbefehl“ und Verjährung – Zum Problem der Strafverfolgungsverjährung bei Schußwaffengebrauch an der ehemaligen DDR-Grenze, „Deutsch – Deutsche Recht Zeitschrift” 1992/6 [Google Scholar]
  42. Rybak Agnieszka, Komu tyka zegar. O (nie)sprawiedliwości przedawnienia karalności przestępstw, „Rzeczpospolita” 2001/241 [Google Scholar]
  43. Schroeder Friedrich Christioan, Zasady politycznego prawa karnego w demokratycznym państwie prawa (w:) Prawo karne a problem zmiany ustroju politycznego. Materiały z polsko-niemieckiej konferencji: „Prawo karne a problem zmiany ustroju politycznego”. Kraków 30 IX–3 X 1996, red. Albin Eser, Andrzej Zoll, Kraków 1998 [Google Scholar]
  44. Schroeder Friedrich Christian, Zur Verjährung von SED- Unrechtstaten, „Zeitschrift für Rechtspolitik” 1993/7 [Google Scholar]
  45. Skorupka Jerzy, Karnoprawna ochrona wierzycieli w praktyce sądowej, „Przegląd Sądowy” 2003/6 [Google Scholar]
  46. Śliwiński Stanisław, Polskie prawo karne materialne, Warszawa 1946 [Google Scholar]
  47. Świda Witold, Prawo karne, Warszawa 1989 [Google Scholar]
  48. Tyszkiewicz Leon, O przestępstwie trwałym i jego desygnatach (w:) W kręgu teorii [Google Scholar]
  49. i praktyki prawa karnego. Księga poświęcona pamięci Profesora Andrzeja Wąska, [Google Scholar]
  50. red. L. Leszczyński, E. Skrętowicz, Z. Hołda, Lublin 2005 [Google Scholar]
  51. Uchwała SN z 7.06.2002 r. (I KZP 15/2002), „Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izby Karnej i Wojskowej” 2002/7–8, poz. 49 [Google Scholar]
  52. Uliasz Marcin, Przepisy karne w k.s.h., „Monitor Prawniczy” 2002/4 [Google Scholar]
  53. Wilk Aleksandra, Skutki nowelizacji art. 240 k.k. dla odpowiedzialności karnej za niezawiadomienie o przestępstwach seksualnych. Glosa do uchwały Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 1 lipca 2022 r., I KZP 5/22, „Orzecznictwo Sądów Polskich” 2023/1, poz. 4 [Google Scholar]
  54. Wolter Władysław, Nauka o przestępstwie, Warszawa 1973 [Google Scholar]
  55. Wróbel Włodzimierz, Zmiana normatywna i zasady intertemporalne w polskim prawie karnym, Kraków 2003 [Google Scholar]
  56. Zoll Andrzej, Die strafrechtliche Aufbereitung von statalich gesteuertem Utrecht in Polen, „Neue Zeitschrift für Strafrecht” 1995/107 [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.