Włókna jako ślady kryminalistyczne są ujawniane i zabezpieczane w różnego typu zdarzeniach, m.in. w przypadku kradzieży, zabójstwa, wypadku samochodowego czy też gwałtu. Ten rodzaj mikrośladu jest często pomocny w ustalaniu związku pomiędzy osobami, osobą i miejscem zdarzenia lub też osobą a przedmiotem. Pojedynczy fragment włókna co prawda nie ma cech indywidualizujących, ale jego identyfikacja pozwala na scharakteryzowanie cech fizykochemicznych i zakwalifikowanie do określonej klasy. Najważniejszą cechą poddawaną weryfikacji w badaniach kryminalistycznych w przypadku włókien/odzieży jest ich barwa, która wiąże się ściśle ze świadomością i narządami zmysłu człowieka. W powstawaniu barw kluczowe znaczenie ma światło, a zabarwienie obiektu wynika z wybiórczego pochłaniania promieniowania świetlnego i łącznego działania wszystkich pozostałych promieni przepuszczonych (dla ciał przezroczystych) bądź odbitych (dla ciał nieprzezroczystych) przez ten obiekt. Niniejszy artykuł ma na celu przybliżenie zagadnień barwy odnoszących się do włókien i odzieży stanowiących ślady kryminalistyczne.