Celem opracowania jest przedstawienie konfrontacji jako szczególnej metody przesłuchania oskarżonego. Ustawa karnoprocesowa umieszcza art. 172, stanowiący podstawę prawną konfrontacji, w dziale V „Dowody”, rozdziale 19 „Przepisy ogólne”, wśród przepisów dotyczących przesłuchania. Niemniej jednak konfrontacja oskarżonego charakteryzuje się swoistymi cechami, odróżniającymi ją od klasycznego modelu przesłuchania. Jej istotą jest przecież bezpośrednie, jednoczesne przesłuchanie dwóch osób wypowiadających się co do tej samej okoliczności w celu wyjaśnienia sprzeczności, wymagające zastosowania zmodyfikowanych zasad realizacji tego przesłuchania. Kwestie te stanowią przedmiot rozważań podjętych w ramach niniejszego artykułu. W szczególności analizie poddano następujące zagadnienia: - zakres konfrontacji oskarżonych, - czynności związane z przygotowaniem konfrontacji, w tym zasady opracowania planu jej realizacji, - procesowo-kryminalistyczne zasady przeprowadzenia konfrontacji, - zasady konfrontowania oskarżonych.