Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
Teka Komisji Prawniczej PAN Oddział w Lublinie

Tom 13 Nr 2 (2020)

Artykuły

Sprawy Kościoła katolickiego w praktyce prawnej Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej w dwudziestoleciu międzywojennym

DOI: https://doi.org/10.32084/tekapr.2020.13.2-40  [Google Scholar]
Opublikowane: 31.12.2020

Abstrakt

W 1919 r. w ustroju państwa polskiego rozpoczęła funkcjonowanie Prokuratoria Generalna Rzeczypospolitej Polskiej. Do kompetencji Prokuratorii należało udzielanie ochrony prawnej Skarbowi Państwa oraz innym podmiotom w drodze pomocy prawnej w postaci zastępstwa prawnego lub sporządzania opinii prawnych. Do chwili wejścia w życie Konkordatu z 1925 r. obligatoryjnej ochronie prawnej ze strony Prokuratorii podlegał Kościół katolicki w Polsce. Po 1925 r. sprawy kościelne w praktyce prawnej Prokuratorii koncentrowały się na interpretacji Konkordatu, ochronie interesów prawnych i majątkowych państwa w stosunkach z Kościołem.

Bibliografia

  1. Buczyński, Krzysztof, i Paweł Sosnowski. 2016. Prokuratoria Generalna. 200 lat tradycji ochrony dobra publicznego, red. nauk. Leszek Bosek. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe. [Google Scholar]
  2. Krasowski, Krzysztof. 1981. „Próby zniesienia prawa patronatu w Polsce w okresie międzywojennym.” Czasopismo Prawno–Historyczne XXXIII, z. 1:105–25. [Google Scholar]
  3. Krasowski, Krzysztof. 1986. „Prawo patronatu w metropolii gnieźnieńsko–poznańskiej 1918–1939.” Prawo Kanoniczne 29, nr 3–4:249–370. [Google Scholar]
  4. Krasowski, Krzysztof. 1988. Związki wyznaniowe w II Rzeczypospolitej. Studium historycznoprawne. Warszawa–Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. [Google Scholar]
  5. Krasowski, Krzysztof. 2002. „Jak Stanisław Grabski zawierał konkordat ze Stolicą Apostolską.” W Studia z historii ustroju i prawa. Księga dedykowana Profesorowi Jerzemu Walachowiczowi, red. Henryk Olszewski, 117–40. Poznań: „Printer”. [Google Scholar]
  6. Mucha–Kujawa, Joanna. 2019. Prokuratoria Generalna Rzeczypospolitej Polskiej jako instytucjonalny zastępca prawno-procesowy Skarbu Państwa. Warszawa: Instytut Nauk Prawnych PAN. [Google Scholar]
  7. Niewiński, Kamil. 2018. „Dzieje zastępstwa procesowego Skarbu Państwa od odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 r.” Miscellanea Historico–Iuridica XVII, z. 1:109–19. DOI: https://doi.org/10.15290/mhi.2018.17.01.07 [Google Scholar]
  8. Sitek, Bronisław. 2014. „Historia ochrony prawnych interesów Skarbu Państwa w Polsce.” Journal of Modern Science 23, nr 4:249–62. [Google Scholar]
  9. Tkaczuk, Marek. 2003. „Sprawy międzynarodowe w praktyce prawnej Prokuratorii RP w dwudziestoleciu międzywojennym.” W Wielokulturowość polskiego pogranicza. Ludzie – Idee – Prawo, red. Adam Lityński, i Piotr Fiedorczyk, 553–73. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku. [Google Scholar]
  10. Tkaczuk, Marek. 2006. „Organizacja systemu ochrony i pomocy prawnej Skarbu Państwa w Polsce XX wieku.” W Podstawy materialne państwa. Zagadnienia prawno-historyczne, red. Daniel Bogacz, i Marek Tkaczuk, 725–37. Szczecin: Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego. [Google Scholar]
  11. Tkaczuk, Marek. 2019. Daniny w naturze w skarbowości II Rzeczypospolitej. Studium prawno-historyczne. Toruń: TNOiK. [Google Scholar]
  12. Wisłocki, Jerzy. 1977. Konkordat polski z 1925 roku. Zagadnienia prawno-polityczne. Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. [Google Scholar]
  13. Wisłocki, Jerzy. 1981. Uposażenie Kościoła i duchowieństwa katolickiego w Polsce 1918–1939. Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.