Ustawa o dostępie do informacji publicznej stanowi podstawę do realizacji prawa obywateli oraz innych podmiotów do uzyskania informacji o sprawach publicznych. Regulacja ta pomimo niewątpliwych zalet zawiera liczne mankamenty utrudniające prawidłową realizację wskazanego prawa. Rozważania podjęte w przedmiotowej pracy odnoszą się przede wszystkim do przepisów proceduralnych tej ustawy. Analiza przepisów uwidacznia, że są one zbyt ogólne, a przez to niejednoznaczne, co utrudnia właściwe ich stosowanie. Prowadzi to do wniosku o konieczności wprowadzenia zmian legislacyjnych w szczególności w zakresie doprecyzowania wymogów formalnych oraz trybu składania wniosku o informację publiczną oraz form prawnych jej udostępniania.