Abstract
The article addressed the issue of reading the testimony of an absent witness at the trial (Art. 391, para. 1 Code of Criminal Procedure) in the light of the implementation of a fair trial standard. The basis of the deliberations was the opinion expressed in the Supreme Court’s decision of 23 August 2018, in case V KK 243/18, which stated that, in deciding to read witness’s testimonies pursuant to Art. 391, para. 1 of Code of Criminal Procedure, “the court should keep in mind not only the significance of the witness’s depositions given in the preparatory proceedings for the outcome of the case, but also the degree of probability that the testimony of the witness filed in the course of the jurisdictional proceedings will be materially different from the depositions made at the earlier stages of the process, and the degree of probability that the defender’s and the defendant’s questions might influence the content of the witness’s testimony, thus being relevant to the settlement of the case.” The title issue was examined from the perspective of the principle of material truth and the principle of directness, as well as the adversarial principle and the principle of equality of arms, in the case of the latter two referring to the case-law of the European Court of Human Rights. The reflections have led the author to the conclusion that, contrary to what prima facie could give, the position expressed in the title judicate is consistent with the views expressed by the ECHR. The author’s conclusion is that both the Supreme Court and the ECHR emphasise the utmost importance of the principle of directness, of contradiction and of the rights of the defence for the implementation of the standard of fair trial, and any derogations from them should be thoroughly investigated and considered justified only in exceptional situations. This implies that procedural authorities should pay particular attention to respecting of these principles as early as at the stage of the preparatory procedure.
References
- Cieślak, Marian. 2011a. „Konstrukcja zasad procesowych.” W Dzieła wybrane. T. 2: Polska procedura karna. Podstawowe zagadnienia teoretyczne, red. Stanisław Waltoś, 157–68. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. [Google Scholar]
- Cieślak, Marian. 2011b. „Naczelne zasady kinetyczne (funkcjonalne).” W Dzieła wybrane. T. 2: Polska procedura karna. Podstawowe założenia teoretyczne, red. Stanisław Waltoś, 206–306. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. [Google Scholar]
- Czapska, Janina. 2005. „Społeczne następstwa przewlekłości postępowania karnego.” W Zagubiona szybkość procesu karnego. Jak ją przywrócić, red. Janina Czapska, i Stanisław Waltoś. LEX. [Google Scholar]
- Daszkiewicz, Wiesław. 1999. Prawo karne procesowe. Zagadnienia ogólne. T. 1. Bydgoszcz: Branta. [Google Scholar]
- Grzegorczyk, Tomasz, i Janusz Tylman. 2014. Polskie postępowanie karne. Warszawa: LexisNexis. [Google Scholar]
- Hofmański, Piotr, i Stanisław Waltoś. 2018. Proces karny. Zarys systemu. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
- Kierska, Maria. 2017. „Prawo do przesłuchania świadków oskarżenia w świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.” Palestra 6:53–64. [Google Scholar]
- Lach, Arkadiusz. 2018. Rzetelne postępowanie dowodowe w sprawach karnych w świetle orzecznictwa strasburskiego. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
- Mrčela, Marin. 2017. “Adversarial principle, the equality of arms and confrontational right – European Court of Human Right recent jurisprudence.” In EU and Comparative Law Issues and challenges series. Vol. 1: Procedural aspects of EU law, 15–31. Osijek: Faculty of Law, Josip Juraj Strossmayer University of Osijek.
DOI: https://doi.org/10.25234/eclic/6519
[Google Scholar]
- Niezgoda, Zbigniew. 2007. „Kryminalistyczne aspekty przesłuchania świadka.” Prokuratura i Prawo 2:76–86. [Google Scholar]
- Płońska, Marta. 2015. „Pamięć świadka.” Na wokandzie nr 26. [Google Scholar]
- Śliwiński, Stanisław. 1948. Polski proces karny przed sądem powszechnym. Zasady ogólne. Warszawa: Gebethner i Wolff. [Google Scholar]
- Świecki, Dariusz. 2013. Bezpośredniość czy pośredniość w procesie karnym. Warszawa: LexisNexis. [Google Scholar]
- Świecki, Dariusz. 2019. „Komentarz do art. 391. Warunki odczytania protokołów zeznań.” W Kodeks postępowania karnego. T. 1: Komentarz aktualizowany, red. Dariusz Świecki, LEX/el. [Google Scholar]
- Waltoś, Stanisław. 1999. Naczelne zasady procesu. Warszawa: Wydawnictwa Prawnicze. [Google Scholar]
- Weisser, Bettina. 2019. “The European Convention on Human Rights and the European Court of Human Rights as Guardians of Fair Criminal Proceedings in Europe.” In The Oxford Handbook of Criminal Process, ed. Darryl K. Brown, Jeni Iontcheva Turner, and Bettina Weisser, 89–114. New York: Oxford University Press.
DOI: https://doi.org/10.1093/oxfordhb/9780190659837.013.6
[Google Scholar]
- Wiliński, Paweł. 2014. „Zasada procesowa a jej przeciwieństwo (zasady przeciwstawne).” W System prawa karnego procesowego. T. 3. Cz. 1: Zasady procesu karnego, red. Paweł Wiliński, 214–22. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
- Vitkauskas, Dovydas, i Grigory Divikos. 2012. Ochrona prawa do rzetelnego procesu w Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka. Podręczniki praw człowieka Rady Europy. Strasbourg: Rada Europy. [Google Scholar]
- Zieliński, Maciej. 2008. Wykładnia prawa. Zasady, reguły, wskazówki. Warszawa: LexisNexis. [Google Scholar]
Downloads
Download data is not yet available.