Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Tom 18 Nr 20 (2) (2023)

Artykuły

Odpowiedzialność za zanieczyszczenie przestrzeni kosmicznej

DOI: https://doi.org/10.32084/bsawp.5619  [Google Scholar]
Opublikowane: 01.12.2023

Abstrakt

Dziedzictwo ponad 50 lat lotów kosmicznych przyniosło nie tylko rozwój techniczny i naukowy oraz osiągnięcia, ale doprowadziło również do rosnącej populacji śmieci kosmicznych. Źródeł kosmicznych zanieczyszczeń jest wiele: porzucony sprzęt, taki jak górne stopnie rakiet nośnych lub satelity, które zostały porzucone pod koniec ich eksploatacji, przedmioty ze statków kosmicznych uwalniane w trakcie operacji misyjnych (zazwyczaj te elementy obejmują owiewki pojazdu startowego, śruby rozdzielające, opaski zaciskowe, osłony i pokrywy obiektywu). Różne kształty i rozmiary gruzu powstają również w wyniku degradacji sprzętu, działania gazów, promieniowania słonecznego, a także działania silników rakietowych na paliwo stałe. Przykładami takich produktów są płatki farby, cząstki tlenku glinu ze spalin i stałe pozostałości pokrycia silnika. Społeczność międzynarodowa podejmuje starania, aby zmniejszyć niebezpieczeństwo płynące z rozpowszechnienia się szczątków kosmicznych spowodowanych przez podmioty państwowe i prywatne zajmujące się eksploatacją Kosmosu.

Bibliografia

  1. Bonnal, Christophe. 2016. Pollution Spatiale: I’état d’urgence. Paris: Edition Belin. [Google Scholar]
  2. Hacket, George T. 1994. Space Debris and the Corpus Iuris Spatialis. Forum for Air and Space Law. Vol. 2. Gif sur Yvette: Editions Frontières. [Google Scholar]
  3. Mosteshar, Sa’id. 2013. „Space Situational Awareness: need, solutions and some consequences.” Zeitschrift für Luftrecht und Weltraum-Rechtsfragen 4:719-26. [Google Scholar]
  4. Muweis, Justyna. 2018. „Odpady w przestrzeni kosmicznej i próby ich minimalizowania.” Kosmos. Problemy Nauk Biologicznych 67, nr 2:449-54. https://doi.org/10.36921/kos.2018_2403 [Google Scholar]
  5. Pavesi, Giulia. 2018. „Legal Consequences of Environmental Pollution in Outer Space.” W A Fresh View on Outer Spacy Treaty, red. Annette Froelich, 1-15. Cham: Springer. [Google Scholar]
  6. Pelton, Joseph, Tomasso Sgobba, i Marc Trujillo. 2020. „Space Safety.” W Handbook of Space Security. Policies, Applications and Programs, red. Kai U. Schrogl, Adriaensen Maarten, Christina Giannopapa, i in., 1-34. Cham: Springer. [Google Scholar]
  7. Robinson, Jana M., Paul Schaefer, i Karl F. von der Dunk (red.). 2010. ESPI Report 27 Prospects for Transparency and Confidence-Building Measures in Space (September 2010). Vienna: ESPI. [Google Scholar]
  8. Steele, Scott M. 2020. „Can International Law Provide a Basis for Actively Removing Space Debris?” https://amostech.com/TechnicalPapers/2020/Orbital-Debris/Steele.pdf [dostęp: 15.10.2021]. [Google Scholar]
  9. Veliev, Nikita, Anton Ivanov, i Shamil Biktimirov. 2020. „Active Debris Removal for Mega-constellation – reliabity.” W Handbook of Space Security, red. Kai U. Schrogl, 1-19. Cham: Springer Nature. [Google Scholar]
  10. Verspieren, Quentin. 2020. „The US Air Force compliance with the Orbital Debris Mitigation Standard Practices.” https://amostech.com/TechnicalPapers/2020/Orbital-Debris/Verspieren.pdf [dostęp: 15.10.2021]. [Google Scholar]
  11. Ziemnicki, Paweł. 2019. „Aktywne sprzątanie orbity jedynym sposobem na kosmiczne śmieci.” https://www.space24.pl/aktywne-sprzatanie-orbity-jedynym-sposobem-na-kosmiczne-smieci-wywiad [dostęp: 15.09.2022]. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.