Artykuł przedstawia recepcję retoryki oraz nauki o komunikacji na grunt kaznodziejstwa. Opisana jest specyfika i istota retoryki - starożytnej umiejętności przekonywania, czyli perswazji, która przez wiele wieków funkcjonowała jako praktyczna i teoretyczna dziedzina zajmująca się międzyludzkimi relacjami. Szczególny nacisk praca kładzie na precyzyjne zdefiniowanie retoryki; definiens retoryki wyznacza bowiem pole jej działania i odróżnia ją od innych językowych ekspresji. Szkicowo przedstawiona jest dwudziestowieczna historia kaznodziejstwa, z relacjami do retoryki i nauki o komunikacji, która jako spadkobierczyni klasycznej retoryki, przywróciła jej należną atrakcyjność, a samej sztuce kaznodziejskiej wskazała nowoczesne, ludzkie środki skutecznego przepowiadania.