Podziemne dziennikarstwo uprawiane pod okupacją hitlerowską odgrywało szczególną rolę. Zrodziło się z potrzeby informacji, w opozycji do niemieckiej prasy propagandowej. Cele prasy nie były takie same jak w czasie pokoju. Odtąd prasa służyła pocieszaniu, budowaniu oporu, nawoływaniu do bojkotu wszystkiego, co miało na celu niszczenie śladów polskości, demaskowaniu kłamstw, instruowaniu, jak zachowywać się w czasie okupacji i osądzaniu zdrajców. Prasa nie była przyjacielem "zwykłego człowieka", ale "każdego Polaka". Jednoczyła całe polskie społeczeństwo - dzięki powszechnemu kolportażowi prasa przemierzała tysiące kilometrów, jednocząc podzielony okupacją kraj. Wydawane gazety były sygnałem, że duch oporu nie zniknie, a Polska wciąż walczy. Prasa konspiracyjna wydawana w latach 1939-1945 powstawała pod wpływem impulsu wielu ludzi, którzy angażowali się w działalność konspiracyjną, stawiając swoje życie na szalę. Ten heroizm odnajdujemy także wśród tych, którzy byli odpowiedzialni za kolportaż tej podziemnej prasy. Z wdzięcznością możemy mówić o tych, którzy potajemnie, bez doświadczenia i przy użyciu prymitywnych środków technicznych, wzięli na siebie obowiązek działania piórem w imieniu całego narodu.