Stanisław Moszyński (1875-1907) pochodził ze znakomitej rodziny szlacheckiej. Jego talent do malarstwa i poezji był widoczny od najmłodszych lat. Pisał humorystyczne wersety i rysował, nie mając formalnych instrukcji, uderzająco dokładne karykatury. Malował także portrety i pejzaże. Dość wcześnie główną inspiracją jego malarstwa stały się tematy religijne. Po maturze w 1893 r. zaczął myśleć o wstąpieniu do seminarium duchownego. Jego ojcu jednak ten pomysł nie spodobał się i kazał mu zapisać się na Wydział Rolniczy Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po ukończeniu studiów i odbyciu służby wojskowej Moszyński powrócił do dawnego hobby – malarstwa. Jednak po pewnym czasie jego entuzjazm dla sztuki został przyćmiony przez siłę stłumionego powołania. W 1902 wstąpił do Seminarium Duchownego w Krakowie i jednocześnie został studentem Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. W czerwcu 1905 r. zdiagnozowano u niego pogarszający się stan zdrowia z powodu zaawansowanej gruźlicy. Od tego momentu większość czasu spędzał w Sanatorium Kazimierza Dłuskiego w Zakopanem. W 1906 jego stan poprawił się na tyle, że mógł przyjechać do Krakowa na święcenia kapłańskie. Uroczystość poprowadził kard. Jan Puzyna. Moszyński odprawił swoją pierwszą mszę w katedrze na Wawelu przy ołtarzu z relikwiami św. Stanisława. Jego choroba, która stale się pogarszała, przykuła go do łóżka na resztę życia. Zmarł 17 maja 1907 r. i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.