W klasztorze zwierzynieckim sióstr norbertanek w Krakowie od początku jego istnienia żyło wiele wybitnych i świątobliwych zakonnic. Spośród nich w wieku XIX na szczególną uwagę i zainteresowanie zasługuje postać s. Emilii Podoskiej. W niniejszym artykule przybliżono jej życie i posługę w konwencie zwierzynieckim. Jej krótki pobyt w klasztorze naznaczony był ciężką chorobą, którą przyjęła jako ofiarę za odrodzenie i reformę zakonu.