Zur Hauptnavigation springen Zum Inhalt springen Zur Fußzeile springen
Nasza Przeszłość

Bd. 132 (2019): Nasza Przeszłość

Artykuły

Oczekiwania Kardynała Karola Wojtyły wobec duszpasterskiego synodu archidiecezji krakowskiej (1972-1979)

DOI: https://doi.org/10.52204/np.2019.132.337-361  [Google Scholar]
Veröffentlicht: 2019-12-30

Abstract

Metropolita krakowski kardynał Karol Wojtyła będąc aktywnym uczestnikiem Soboru Watykańskiego II i współtwórcą jego nauczania pragnął je przeszczepić na grunt Kościoła w Polsce, w szczególności na teren diecezji, w której był pasterzem. Jednym ze sposobów zrealizowania tego celu było zwołanie synodu duszpasterskiego, który trwając siedem lat (1972-1979) był szeroko rozumianą akcją duszpasterską, w której mogli uczestniczyć nie tylko duchowni, ale przede wszystkim osoby świeckie. Daty rozpoczęcia i zakończenia synodu odpowiadały rocznicom (900 lat) rozpoczęcia i męczeńskiego zakończenia posługi biskupiej w Krakowie przez św. Stanisława. Związanie synodu z jego postacią miało mu nadać nie tylko charakter studium, ale przede wszystkim świadectwa. Zgodnie z wolą autora synodu zostały powołane Synodalne Zespoły Studyjne, których zadaniem było rozpoznanie lokalnych sytuacji, formułowanie zaleceń i kreacja inicjatyw ewangelizacyjnych. Podczas prac synodalnych kardynał Wojtyła, nie narzucając swojego punktu widze-nia, starał się doprowadzić uczestników do odkrywania soborowego nauczania i jego praktycznego znaczenia. W istocie była to posoborowa metoda duszpasterska: pomoc w rozwoju, a nie zarządzanie. Na etapie przygotowywania dokumentów końcowych Synodu Zespoły Studyjne stały się środowiskami szerokiej konsultacji, albowiem do nich zwracała się Komisja Główna, scalająca w sobie pracę wszystkich komisji roboczych. Kardynał Wojtyła już jako Papież Jan Paweł II zakończył pracę synodu. W ten sposób spłacił dług uczestnictwa w obradach Soboru Watykańskiego II dzieląc się jego nauczaniem, poprzez synod, najpierw z Kościołem krakowskim, a następnie, przez wielki pontyfikat (1978-2005), z Kościołem powszechnym.

Literaturhinweise

  1. Codex Iuris Canonici Pii X Pontificis Maximi iussu digestus Benedicti Papae XV auctoritate promulgatus (27.05.1917), AAS 9 (1917), pars II, s. 1-593. [Google Scholar]
  2. Duszpasterski Synod Archidiecezji Krakowskiej 1972-1979, t. I: „Przebieg prac synodalnych i dokumenty synodu”; t. II: „Dokumentacja”, Kraków 1985. [Google Scholar]
  3. Kongregacja do Spraw Biskupów, Dyrektorium dotyczące posługi duszpasterskiej Biskupów Ecclesiae imago (22 lutego 1973), tekst polski [w:] „Posoborowe Prawodawstwo Kościelne”, t. VI, z. 1, ss. 189-191. [Google Scholar]
  4. Notificationes e Curia Metropolitana Cracoviensi 1971-1979. [Google Scholar]
  5. Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje, Poznań 2012. [Google Scholar]
  6. Wojtyła K., U podstaw odnowy, studium o realizacji Vaticanum II, Kraków 1972. [Google Scholar]
  7. Abrahamowicz J., Posługa królewsko-pasterska w dokumentach Duszpasterskiego Synodu Archidiecezji Krakowskiej 1972-1979, [w:] „Synod kra-kowski odczytany na nowo”, Kraków 2005, ss. 63-78. [Google Scholar]
  8. Dudziak J., Synod diecezjalny, jego struktura i rola w Kościele partykularnym, „Colloquim Salutis”, 16/1984/68. [Google Scholar]
  9. Dyduch J., Posoborowa instytucjonalna odnowa Kościoła krakowskiego według kardynała Karola Wojtyły, „Polonia sacra”, 17 (2013), nr 2 (33). DOI: https://doi.org/10.15633/ps.378 [Google Scholar]
  10. Dyduch J., Posługa prorocko-nauczycielska w dokumentach Duszpasterskiego Synodu Archidiecezji Krakowskiej, [w:] „Synod krakowski odczytany na nowo”, Kraków 2005, ss. 63-78. [Google Scholar]
  11. Dyduch J., Rola i znaczenie Duszpasterskiego Synodu Archidiecezji Krakowskiej, „Analecta Cracoviensia” 41 (2009), s. 441-452. [Google Scholar]
  12. Dyduch J., Synod diecezjalny – narzędziem odnowy Kościoła partykularnego, „Prawo Kanoniczne”, 40 (1997), nr 3-4, ss. 23-36. DOI: https://doi.org/10.21697/pk.1997.40.3-4.03 [Google Scholar]
  13. Dyduch J., Synodalność w Kościele krakowskim za czasów kard. Wojtyły, „Polonia Sacra” 13/57 (2003), ss. 23-38. [Google Scholar]
  14. Dyduch J., Synody krakowskie – forum współpracy Kardynała Karola Wojtyły ze świeckimi, „Polonia Sacra”, 1/45 (1997), s. 35-45. [Google Scholar]
  15. Dyduch J., Świeccy w pracach i dokumentach Synodu Krakowskiego 1972-1979, „Znak” 344,1873/, 1126. [Google Scholar]
  16. Gręźlikowski J., Instytucja synodu diecezjalnego w Kościele w Polsce po Soborze Watykańskim II, „Studia Włocławskie” 4, s. 107-126. [Google Scholar]
  17. Góralski W., Ruch Synodalny w Polsce po Soborze Watykańskim II, „Roczniki Nauk Prawnych”, t. VIII, 1998, s. 239-261. [Google Scholar]
  18. Góralski W., Instytucja Synodu w Kodeksie Prawa Kanonicznego Jana Pawła II, „Prawo Kanoniczne”, 31/1988/ nr 3-4. DOI: https://doi.org/10.21697/pk.1988.31.3-4.03 [Google Scholar]
  19. Góralski W., Synod krakowski, „Chrześcijanin w świecie” 18 (1986) nr 8-9, s. 207-213. [Google Scholar]
  20. Górny K., Działalność Synodalnych Zespołów Studyjnych, [w:] „Synod krakowski odczytany na nowo”, Kraków 2005. [Google Scholar]
  21. Il Sinodo pastorale dell’Archidiocesi di Cracovia 1972-1979, Vatican 1985. [Google Scholar]
  22. Jan Paweł II na ziemi polskiej, Vatican 1981. [Google Scholar]
  23. Miziński A., Rola i znaczenie synodu diecezjalnego – aspekty prawno-duszpasterskie, [w:] https://wdo.diecezja.tarnow.pl/images/pdf/2017/IX-forum/Rola-i-znaczenie.pdf (dostęp 22 I 2019 r.) [Google Scholar]
  24. Pieronek T., Duszpasterski synod archidiecezji krakowskiej, „Ruch Biblijny i Liturgiczny” 32 (1979), nr specjalny, s. 16-25. DOI: https://doi.org/10.21906/rbl.1137 [Google Scholar]
  25. Pieronek T., Oryginalność Synodu Krakowskiego, [w:] „Synod krakowski odczytany na nowo”, Kraków 2005. [Google Scholar]
  26. Pieronek T., Posoborowe synody diecezjalne w Polsce, [w:] „Służyć prawdzie i miłości. Pamięci Księdza Biskupa Dra Stefana Bareły III Ordynariusza Częstochowskiego”, red. J. Kowalski, ss. 389-413. [Google Scholar]
  27. Pieronek T., Synody pastoralne po Soborze, „Znak” 1972 r., s. 457-63. [Google Scholar]
  28. Pieronek T., Nurt duszpasterski w polskich synodach po roku 1962, „Biuletyn synodalny warmiński”, 2 (1980) ss. 34-43. [Google Scholar]
  29. Pieronek T., Co się dzieje z Synodem Krakowskim?, „Tygodnik Powszechny”, 8.04.1973, nr 14 (1263). [Google Scholar]
  30. Ponikło T., Chrześcijanin. Rozmowy ze Stefanem Wilkanowiczem, Kraków 2009. [Google Scholar]
  31. Rogala K., Synod diecezjalny, jego historia, struktura i znaczenie w Kościele (refleksja kanoniczno-pastoralna), „Warszawskie Studia Pastoralne UKSW”, Rok X 2005, nr 4 (29), ss. 153-168. DOI: https://doi.org/10.21697/wsp.2015.10.4.29.08 [Google Scholar]
  32. Rozkrut T., Synod diecezjalny w historii i życiu Kościoła, „Tarnowskie Studia Teologiczne” 16 (1998). [Google Scholar]
  33. Rozkrut T., Wpływ Duszpasterskiego Synodu Archidiecezji Krakowskiej na posoborowe synody polskie, [w:] „Synod krakowski odczytany na nowo”, Kraków 2005, ss. 45-62. [Google Scholar]
  34. Skrzypczak R., Karol Wojtyła na Soborze Watykańskim II. Zbiór wystąpień, Warszawa 2011. [Google Scholar]
  35. Szkodoń J., Posługa kapłańska Ludu Bożego w dokumentach Duszpasterskiego Synodu Archidiecezji Krakowskiej, [w:] „Synod krakowski odczytany na nowo”, Kraków 2005, ss. 63-78. [Google Scholar]
  36. Sztafrowski E., Nowy model synodu diecezjalnego – synod pastoralny, „Kielecki Przegląd Diecezjalny”, 59 (1983) 147-154. [Google Scholar]
  37. Sztafrowski E., Synod diecezjalny w doktrynie soborowej i jej wyraz w posoborowych synodach polskich, „Prawo Kanoniczne” 30 (1987) nr 1-2. DOI: https://doi.org/10.21697/pk.1987.30.1-2.04 [Google Scholar]
  38. Sztafrowski E., Synod diecezjalny, [w]: „Księga Jubileuszowa 250 lat Seminarium Duchownego w Kielcach”, Kielce 1977, ss. 347-350. [Google Scholar]
  39. Sztafrowski E., Posoborowe Prawodawstwo Kościelne, t. 6, Warszawa 1975. [Google Scholar]
  40. Wilkanowicz St., Doświadczenia synodu krakowskiego, „Znak” 35 (1983), s. 1111-1125. [Google Scholar]
  41. Wilkanowicz St., Synod Krakowski jako model Kościoła przyszłości, [w:] „Synod krakowski odczytany na nowo”, Kraków 2005. [Google Scholar]
  42. Wilkanowicz St., Sobór i synod, [w:] „Znak” 1972 r., ss. 461-467. [Google Scholar]
  43. Wilkanowicz St., Synod studiujący, [w:] „Tygodnik Powszechny”, 11.06.1972, nr 24/200. [Google Scholar]
  44. Wójcik W., Synod diecezjalny w nowym Kodeksie Prawa Kanonicznego, „Prawo Kanoniczne”, 29 (1986) nr 1-2, s. 118-123. DOI: https://doi.org/10.21697/10.21697/pk.1986.29.1-2.01 [Google Scholar]
  45. Zięba M., Jestem z Wami, Kraków 2010. [Google Scholar]

Downloads

Keine Nutzungsdaten vorhanden.