Ks. Konstanty Michalski poświęcił większość swoich badań filozoficznych średniowiecznej filozofii. Jego prace są zarówno cenione w środowisku naukowym, jak i wśród duchownych. Był profesorem filozofii chrześcijańskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim i aktywnym organizatorem kultury katolickiej. Ks. Michalski przedstawiał ideę człowieka jako istoty twórczej, dynamicznej i zdolnej do wpływania na kulturę na różnych poziomach. Zwracał uwagę na problemy współczesnego człowieka, filozofię i teologię dziejów, znaczenie świąt chrześcijańskich oraz życie osób twórczych. Jego prace ukazywały ideę człowieka, który ma zdolności twórcze i może osiągnąć postawę heroiczną. W kontekście ówczesnego klimatu intelektualnego, zdominowanego przez antropocentryzm, Ks. Michalski analizował wpływ różnych humanizmów, takich jak Nietzsche i marksizm. W jego antropologii, opartej na myśli tomistycznej i uzupełnionej o dane psychologii empirycznej, człowiek był postrzegany jako "unitas multiplex", jednostka o różnych siłach i funkcjach, z wewnętrznym dynamizmem i zdolnością do twórczej działalności. Ks. Michalski podkreślał trzy aspekty ontyczne zdolności twórczych człowieka: jedność psychofizyczna i jej dynamizm, dynamizm obrazu Bożego oraz nadprzyrodzona rzeczywistość łaski. Te trzy elementy, pochodzące od Stwórcy, sprawiały, że człowiek był zdolny do twórczej aktywności na różnych płaszczyznach. W kontekście dziejów ludzkich Ks. Michalski zaznaczał, że człowiek jest twórcą dziejów, gwarantując kontynuację, realizację immanentnego sensu ludzkiego życia i sensu Bożego. Działalność człowieka w historii miała przyczynić się do ulepszania świata, tworzenia kultury, a także bycia współpracownikiem Boga. Zdolności twórcze człowieka, wynikające zarówno z natury, jak i łaski, miały służyć do osiągnięcia nadczłowieczej doskonałości i zjednoczenia z Bogiem. Ks. Michalski przekonywał, że człowiek, będąc obrazem Bożym, ma w sobie coś boskiego, co sprawia, że może być współpracownikiem Boga. Twórczość ludzka, zarówno na płaszczyźnie intelektualnej, artystycznej, jak i społecznej, miała służyć realizacji Boskiej idei człowieka i ludzkości. Ks. Michalski podkreślał, że człowiek jest najpotężniejszym narzędziem Bożej Opatrzności na ziemi, a kultura i postęp ludzki mają sens jako realizacja Boskiej idei człowieka.