W okresie renesansu i baroku muzyka odgrywała bardzo ważną rolę w życiu religijnym Kościoła rzymskokatolickiego. Kościoły parafialne i klasztorne stały się miejscami, w których muzyka nabierała szczególnego znaczenia. W Jarosławiu głównym ośrodkiem muzycznym była kolegiata. Liturgia i celebracja kultu religijnego stały się źródłem inspiracji dla rozwoju kościelnej kultury muzycznej. W tym okresie bardzo popularne były msze śpiewane.
Początkowo do wzbogacenia nabożeństw wykorzystywano chorał gregoriański, później zaczęto wykonywać śpiew wieloczęściowy przy akompaniamencie instrumentów muzycznych, zwłaszcza organów. W Jarosławiu śpiew w kolegiacie organizowany był przez śpiewaków.
Innymi przedstawicielami służby kościelnej zaangażowanymi w działalność muzyczną byli organiści. Oprócz organistów w kolegiacie działała także grupa muzyków tworzących orkiestrę. W działalności muzycznej uczestniczyli także nauczyciele i uczniowie szkoły kolegiackiej. Przydzieleni kanonicy byli odpowiedzialni za poziom wykonywanych pieśni, grę na instrumentach kościelnych oraz osoby zaangażowane w te działania. Zaangażowanie muzyki było więc bardzo widoczne w życiu stowarzyszeń religijnych współpracujących z kolegiatą.
Innym ośrodkiem życia muzycznego było kolegium jezuickie i kościół pod wezwaniem św. Obok klasztoru zorganizowali oni szkołę muzyczną dla ubogich uczniów. W 1629 r. jezuici otrzymali od właścicielki miasta kościół Najświętszej Marii Panny na obrzeżach Jarosławia i wybudowali przy nim kolejne kolegium. Otworzyli tam również szkołę muzyczną. Dzięki temu jezuici mieli do dyspozycji dobrych muzyków, którzy tworzyli orkiestry i chóry w dwóch kościołach przy kolegiach. W drugiej połowie XVII w. kościół pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny stał się drugim (po kolegiacie) ośrodkiem muzycznym w Jarosławiu. Swoją popularność zawdzięczał cudownej figurze Matki Boskiej Bolesnej, dzięki której kościół stał się popularnym miejscem pielgrzymkowym. Jezuici zadbali o uświetnienie nabożeństw i uroczystości organizowanych dla pielgrzymów i okolicznej ludności. Koronacja figury Matki Boskiej Bolesnej, która miała miejsce w 1755 roku, była szczególnie uroczystą okazją muzyczną. Muzyka była również ważną częścią teatru szkolnego w kolegiacie św. Jana i wszystkich odbywających się tam uroczystości. Życie muzyczne kwitło także w jedynym jarosławskim klasztorze żeńskim. Na początku XVII w. do miasta przybyły benedyktynki, przynosząc ze sobą pewne zwyczaje związane z muzyką i śpiewem. W organizacji klasztoru istniało stanowisko kantatorki, która dyrygowała chórem zakonnym. Benedyktynki dbały o przepych i oprawę nabożeństw odbywających się w kościele. W tym celu utworzono dużą orkiestrę i zakupiono organy.