Aller directement au menu principal Aller directement au contenu principal Aller au pied de page

Vol. 70 (1988): Nasza Przeszłość

Artykuły

Sprawa kardynalatu metropolitów lwowskich Józefa Bilczewskiego i Andrzeja Szeptyckiego oraz księcia biskupa krakowskiego Adama Stefana Sapiehy (1914-1918)

  • Bolesław Kumor
DOI: https://doi.org/10.52204/np.1988.70.129-148  [Google Scholar]
Publiée: 1988-12-30

Résumé

W początkowym okresie panowania w Imperium Austriackim Marii Teresy (1740–1780), zwłaszcza za czasów cesarza Józefa II w latach 1780–1790 oraz jego następców do późnego XIX wieku, rzadko kiedy dochodziło do nominacji do grona purpuratów, czyli kardynałów. Franciszek Józef I znacząco poprawił tę sytuację, wprowadzając do kolegium kardynalskiego sześciu przedstawicieli z całego imperium Austrii. W tej liczbie znaleźli się również czterej biskupi z Galicji, a konkretnie dwóch metropolitów greckokatolickich, Mikołaj Lewicki (1856) i Sylwester Sembratowicz (1893), oraz dwóch biskupów krakowskich, Albin Dunajewski (1890) i Jan książę Koźmian Puzyna (1901). W roku, gdy zagrożenie związane z I wojną światową coraz bardziej narastało na całym świecie, austriackie rządy w Wiedniu, zwracając uwagę na polityczną niestabilność w Królestwie Polskim, mając w rękach berło austriackie, podjęły decyzję o nominacji dwóch kandydatów z Lwowskiej Katedry Metropolitalnej: Andrzeja Szeptyckiego dla unitów i Józefa Bilczewskiego dla łacinników, w nadziei na ich pomyślne wprowadzenie do kolegium kardynalskiego. Jednak papież Pius X, wówczas żyjący, uważał polityczne aspiracje za niemal nic nieznaczące, bardziej ceniąc godność Domu Bożego i życie kapłańskie. Andrzej Szeptycki, zaniechawszy tego godności, wolał przekazać ją arcybiskupowi krakowskiemu Adamowi Stefanowi Sapiesze, cenionemu przez całą Polskę. Za czasów papieża Benedykta XV, arcybiskup sapieżyński został także mianowany biskupem Rzeszowa, co umożliwiło mu kontynuowanie rządzenia cesarskim gabinetem. Pius XII, gdy w 1946 roku objął papieski tron, po długim okresie licznych próśb i starań, przyjął kardynała Sapiehę do grona kardynałów.

Références

  1. Maas F., Der Josephinismus. Quellen zu seiner Geschichte in Österreich 1760— 1790, Bd 9, Wien 1956. [Google Scholar]
  2. Prokopczuk G., Der Metropolit, München 1955. [Google Scholar]
  3. Rizler R., Sefrin P., Hierarchia catholica medii et recentioris aevi, t. 6 (1730—1799), Patavii 1958. [Google Scholar]
  4. Tarnawski M., Arcybiskup Józef Bilczewski. Krótki rys życia i prac, Lwów 1924. [Google Scholar]
  5. Włodarczyk T., Konkordaty, Warszaw a 1974. [Google Scholar]

Téléchargements

Les données relatives au téléchargement ne sont pas encore disponibles.