W artykule pochylono się nad funkcjonowaniem klasztoru kanoników regularnych w Czerwińsku w oparciu o relacje biskupów płockich. Komendataryjni opaci czermińscy od końca XVI wieku aż do końca XVIII wieku - poza Michałem Jerzym Poniatowskim - nie wykazywali większego zainteresowania przeprowadzaniem koniecznych reform dyscypliny zakonnej wśród zakonników czerwińskich. Biskupi płoccy ograniczali się jedynie do piętnowania nadużyć, zwłaszcza w sferze działalności duszpasterskiej, w ogłaszanych uchwałach synodalnych starali się znaleźć właściwe środki zaradcze, ale nie mieli skutecznego narzędzia do ich egzekwowania bowiem zakonnicy podlegali jurysdykcji przełożonych zakonnych, a nie biskupów diecezjalnych.