Salta al menu principale di navigazione Salta al contenuto principale Salta al piè di pagina del sito

V. 65 (1986): Nasza Przeszłość

Miscellanea

Karol Wojtyła jako mecenas nauki

  • Józef Majka
DOI: https://doi.org/10.52204/np.1986.65.253-262  [Google Scholar]
Pubblicato: 1986-06-30

Abstract

Kardynał Karol Wojtyła, późniejszy papież Jan Paweł II, był aktywnym mecenasem nauki, angażując się nie tylko finansowo, lecz także uczestnicząc aktywnie w pracy naukowej. Jego podejście do nauki ewoluowało, unikając ograniczeń racjonalizmu i otwierając się na transcendencję. Przyjął fenomenologię jako metodę myślową, co umożliwiło mu głębsze zrozumienie transcendencji. Jego stosunek do nauki był silnie związany z relacjami eklezjalnymi oraz z rozumieniem relacji między nauką, wiarą a teologią.

Wojtyła dążył do zbliżenia nauki i wiary, widząc konieczność współpracy między teologią a naukami przyrodniczymi i humanistycznymi. W Polskim Kościele, jako biskup i członek różnych komisji, wspierał rozwój nauk teologicznych i stworzenie warunków do samodzielnej pracy naukowej teologów. Jego działania obejmowały inicjatywy takie jak Zjazdy Teologów Polskich, Kongresy Teologów oraz utworzenie wydziałów teologicznych na prawach papieskich.

Kardynał Wojtyła kontynuował swoje zaangażowanie w rozwój nauki jako Papież, podkreślając znaczenie etyki i moralności. Jego inicjatywa w sprawie Galileusza oraz wprowadzenie Konstytucji "Sapientia Christiana" były wyrazem troski o dialog i współpracę między różnymi dziedzinami wiedzy. Jako mecenat nauki, Jan Paweł II wykazywał troskę nie tylko o rozwój nauk teologicznych, lecz także o integrację między nauką a wiarą.

Riferimenti bibliografici

  1. Boniecki A., Kalendarium życia Karola Wojtyły, Kraków 1983. [Google Scholar]
  2. Jaworski M., Kubiś A., Teologia nauka o Bogu, Kongres Teologów Polskich 1976, Kraków 1977. [Google Scholar]
  3. Wojtyła K., Apostoł, „Tygodnik Powszechny” 1949, nr 5. [Google Scholar]

Downloads

I dati di download non sono ancora disponibili.