Niniejsze opracowanie na temat misji parafialnych Zgromadzenia Misji w Galicji w latach 1867-1918 opiera się na dwóch księgach misyjnych obejmujących lata 1867-1906 i 1911-1926 oraz sprawozdaniach misyjnych opublikowanych w Rocznikach Krakowskich Obydwu Zgromadzeń Św. Wincentego a Paulo . W omawianym okresie członkowie Zgromadzenia przeprowadzili 421 misji w 313 parafiach, większość z nich na terenie kraju. Ulubionym celem działań misyjnych były także odległe miasteczka. Ich wpływ na parafian zależał głównie od frekwencji i długości wyjazdu misyjnego (przeciętnie trwała osiem dni). Misje parafialne były wydarzeniem zarówno religijnym, jak i towarzyskim. Stanowiły one wówczas jeden z nielicznych kanałów informacyjnych na dużą skalę, na których mógł polegać Kościół. Misje służyły też propagowaniu nowych form życia religijnego lub zakładaniu stowarzyszeń i bractw religijnych. Sprawozdania z misji nie dają pełnego obrazu wszystkich aspektów życia w Galicji. Dotykają głównie problemów religijnych, mniejszości narodowych i kampanii przeciwko alkoholizmowi. Współczesny czytelnik może jednak znaleźć w nich wiele fascynujących faktów z życia Galicji w XIX i na początku XX wieku. Ich wartość dokumentalna jest znaczna, gdyż zawierają owoce obserwacji i refleksji księży, którzy doskonale znali warunki panujące w Galicji i byli autentycznie zainteresowani pomocą mieszkańcom prowincji w radzeniu sobie z dręczącymi ich problemami.