Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
Nagłówek strony

Nr 2 (2024)

Artykuły

Na marginesie uchwały Sądu Najwyższego z 1.07.2022 r. (I KZP 5/22). Uwagi o przedawnieniu karalności przestępstwa z art. 240 k.k.

  • Marek Kulik
DOI: https://doi.org/10.54383/0031-0344.2024.02.2  [Google Scholar]
Opublikowane: 13.09.2024

Abstrakt

Opracowanie dotyczy problemu odpowiedzialności za niedoniesienie o przestępstwie wykorzystania seksualnego małoletnich popełnione przed wejściem w życie ustawy z 23.03.2017 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy o po-stępowaniu w sprawach nieletnich oraz ustawy – Kodeks postępowania karne-go. Stanowi wyjście naprzeciw problemu, że w okresie po 23.07.2017 r., a przed 1.07.2022 r. (wydanie uchwały I KZP 5/22) prokuratury z założenia nie wszczynały postępowań o przestępstwa z art. 240 § 1 k.k. polegające na niedoniesieniu o przestępstwach z art. 200 k.k., o których sprawca powziął wiarygodną wiadomość przed 13.07.2017 r. Autor rozważa, czy możliwe jest uznanie, że w okresie między 23.07.2017 r. a 1.07.2022 r. termin przedawnienia spoczywał, i uznaje, że pod pewnymi warunkami jest to dopuszczalne. Na marginesie głównego wywodu autor odnosi się do zagadnienia konstytucyjności retroaktywnego wydłużenia terminów przedawnienia karalności i wykonania kary.

Bibliografia

  1. Andrejew Igor, Polskie prawo karne w zarysie, Warszawa 1989 [Google Scholar]
  2. Banasik Katarzyna, Przedawnienie w prawie karnym w systemie kontynentalnym i anglosaskim, Warszawa 2013 [Google Scholar]
  3. Baumann Jürgen, Die strafrechtliche Problematik der nationalsocialistischen Gewaltverbrechen (w:) Die nationalsocialistischen Gewaltverbrechen, red. Reinhard Henkys, Stuttgart 1964 [Google Scholar]
  4. Breymann Klaus, Zur Auslegung der Verjährungsregelungen in der Art. 315a EGStGB- Verfolgbarkeit von Straftaten staatlicher Instanzen in der ehemaligen DDR, soweit sie nach DDR-Strafrecht verjährt sind, „Neue Zeitschrift für Strafrecht” 1991/10 [Google Scholar]
  5. Buchała Kazimierz, Zoll Andrzej, Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, Kraków 1998 [Google Scholar]
  6. Buchała Kazimierz, Zoll Andrzej, Polskie prawo karne, Warszawa 1995 [Google Scholar]
  7. Cieślak Marian, Polskie prawo karne. Zarys systemowego ujęcia, Warszawa 1992 [Google Scholar]
  8. Cramer Steffen, Anmerkung zum Verjährungsgesetz, „Neue Zeitschrift für Strafrecht” 1995/3 [Google Scholar]
  9. Czajka Dariusz, Przestępstwa menedżerskie, Warszawa 2000 [Google Scholar]
  10. Ćwiąkalski Zbigniew, Wybrane zagadnienia przedawnienia karalności przestępstw przewidzianych (w:) Czas i jego znaczenie w prawie karnym, red. J. Warylewski, Gdańsk 2010 [Google Scholar]
  11. von Dam Hendrik George, Die Unverjährbarkeit des Völkermordes, Mainz 1967 [Google Scholar]
  12. Drugi raport Państwowej Komisji do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletnich poniżej lat 15, Warszawa 2022 [Google Scholar]
  13. Dumkiewicz Malgorzata, Kodeks spółek handlowych. Komentarz, Warszawa 2020 [Google Scholar]
  14. Gardocki Lech, Zagadnienia odpowiedzialności karnej za zbrodnie stalinowskie, „Przegląd Prawa Karnego” 1992/6 [Google Scholar]
  15. Gąsior Andrzej, Wejście w życie ustawy prawo restrukturyzacyjne a odpowiedzialność karna za niezłożenie wniosku o ogłoszenie upadłości w terminie, „Doradca Restrukturyzacyjny” 2016/1 [Google Scholar]
  16. Giezek Jacek, Kardas Piotr, Przepisy karne kodeksu spółek handlowych, Zakamycze 2003 [Google Scholar]
  17. Górniok Oktawia, Hoc Stanisław, Kalitowski Michał, Przyjemski Stanisław Maria, Sienkiewicz Zofia, Szumski Jerzy, Tyszkiewicz Leon, Wąsek Andrzej, Kodeks karny. Komentarz, Gdańsk 2005 [Google Scholar]
  18. Grupiński Ryszard, Zmiana przepisów o przedawnieniu karalności w świetle zasady lex retro non agit (w:) Rozważania o prawie karnym. Księga pamiątkowa z okazji siedemdziesięciolecia urodzin Profesora Aleksandra Ratajczaka, red. Andrzej Jan Szwarc, Poznań 1999 [Google Scholar]
  19. Gubiński Arnold, Wykroczenia ciągłe i wykroczenia trwałe, „Zagadnienia Karno-Administracyjne” 1962/3 [Google Scholar]
  20. Janusz-Pohl Barbara, Żbikowska Małgorzata, Wpływ modyfikacji dodatkowego okresu przedawnienia karalności przestępstw na efektywność ścigania karnego, „Prawo w Działaniu” 2018/35 [Google Scholar]
  21. Jasiński Tomasz, Nowa kodyfikacja karna a odpowiedzialność za niezłożenie wniosku o upadłość, „Prokuratura i Prawo” 2000/2 [Google Scholar]
  22. Kidyba Andrzej, Kodeks spółek handlowych. Komentarz, Warszawa 2013 [Google Scholar]
  23. König Peter, Zur Verfolgungsverjährung bei SED- Unrechtstaten, „Neue Zeitschrift für Strafrecht” 1991/12 [Google Scholar]
  24. Kostarczyk-Gryszka Jadwiga, Problemy prawa karnego międzyczasowego, „Nowe Prawo” 1970/9 [Google Scholar]
  25. Kramer Volker, Zur Verjährungsproblematik bei SED- Unrechtstaten, „Neue Justiz” 1992/6 [Google Scholar]
  26. Królikowski Michał, Problemy z nowym zakresem obowiązku zawiadomienia o przestępstwie, „Forum Prawnicze” 2021/6 [Google Scholar]
  27. Kukuła Zygmunt, Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z 8 stycznia 2013 r. (III KK 117/12), „Przegląd Sądowy” 2014/3 [Google Scholar]
  28. Kulesza Jan, Glosa do postanowienia SN z dnia 29 VI 2010 r., sygn. I KZP 7/10, „Prokuratura i Prawo” 2011/6 [Google Scholar]
  29. Kulik Marek, Przedawnienie karalności i przedawnienie wykonania kary w polskim prawie karnym, Warszawa 2014 [Google Scholar]
  30. Kulik Marek, Wydłużenie z mocą wsteczną terminu przedawnienia karalności. Glosa do uchwały składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z 14 września 2022 r., I KZP 9/22, „Orzecznictwo Sądów Polskich” 2023/5 [Google Scholar]
  31. Kulik Marek, Zasada odpowiedniego vacatio legis jako część zasady przyzwoitej legislacji (uwagi z perspektywy prawa karnego), „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 2021/1 [Google Scholar]
  32. Küpper Georg, Strafrechtsprobleme im vereinten Deutschland, „Juristische Schulung” 1992/9 [Google Scholar]
  33. Küpper Georg, Wilms Heiner, Die Verfolgung von Straftaten des SED-Regimes, „Zeitschrift für Rechtspolitik” 1992/3 [Google Scholar]
  34. Letzgus Klaus, Unterbrechung, Ruhen und Verlängerung strafrechtlicher Verjährungsfristen für im Beitrittsgebiet begangene Straftaten, „Neue Zeitschrift für Strafrecht” 1994/2 [Google Scholar]
  35. Lipiński Konrad, Modyfikacje terminów przedawnienia karalności przestępstw, przestępstw i wykroczeń skarbowych oraz wykroczeń w związku z epidemią COVID–19, „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 2020/2 [Google Scholar]
  36. Lipiński Konrad, Retroaktywna modyfikacja terminów przedawnienia w związku z epidemią COVID–19. Glosa do uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 14 września 2022 r., I KZP 9/22, „Orzecznictwo Sądów Polskich” 2023, z. 4, poz. 31 [Google Scholar]
  37. Makarewicz Juliusz, Kodeks karny. Komentarz, Lwów 1938 [Google Scholar]
  38. Olszewski Mieczysław, Wykroczenia trwałe, „Zagadnienia Wykroczeń” 1989/3 [Google Scholar]
  39. Postanowienie SN z 25.03.2010 r. (IV KK 315/09), OSNKW 2010/8, poz. 67 [Google Scholar]
  40. Raglewski Janusz, Komentarz do przepisów karnych ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U.00.94.1037), Lex/el. 2008, nr 37693 [Google Scholar]
  41. Riedel Joachim, Schießbefehl“ und Verjährung – Zum Problem der Strafverfolgungsverjährung bei Schußwaffengebrauch an der ehemaligen DDR-Grenze, „Deutsch – Deutsche Recht Zeitschrift” 1992/6 [Google Scholar]
  42. Rybak Agnieszka, Komu tyka zegar. O (nie)sprawiedliwości przedawnienia karalności przestępstw, „Rzeczpospolita” 2001/241 [Google Scholar]
  43. Schroeder Friedrich Christioan, Zasady politycznego prawa karnego w demokratycznym państwie prawa (w:) Prawo karne a problem zmiany ustroju politycznego. Materiały z polsko-niemieckiej konferencji: „Prawo karne a problem zmiany ustroju politycznego”. Kraków 30 IX–3 X 1996, red. Albin Eser, Andrzej Zoll, Kraków 1998 [Google Scholar]
  44. Schroeder Friedrich Christian, Zur Verjährung von SED- Unrechtstaten, „Zeitschrift für Rechtspolitik” 1993/7 [Google Scholar]
  45. Skorupka Jerzy, Karnoprawna ochrona wierzycieli w praktyce sądowej, „Przegląd Sądowy” 2003/6 [Google Scholar]
  46. Śliwiński Stanisław, Polskie prawo karne materialne, Warszawa 1946 [Google Scholar]
  47. Świda Witold, Prawo karne, Warszawa 1989 [Google Scholar]
  48. Tyszkiewicz Leon, O przestępstwie trwałym i jego desygnatach (w:) W kręgu teorii [Google Scholar]
  49. i praktyki prawa karnego. Księga poświęcona pamięci Profesora Andrzeja Wąska, [Google Scholar]
  50. red. L. Leszczyński, E. Skrętowicz, Z. Hołda, Lublin 2005 [Google Scholar]
  51. Uchwała SN z 7.06.2002 r. (I KZP 15/2002), „Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izby Karnej i Wojskowej” 2002/7–8, poz. 49 [Google Scholar]
  52. Uliasz Marcin, Przepisy karne w k.s.h., „Monitor Prawniczy” 2002/4 [Google Scholar]
  53. Wilk Aleksandra, Skutki nowelizacji art. 240 k.k. dla odpowiedzialności karnej za niezawiadomienie o przestępstwach seksualnych. Glosa do uchwały Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 1 lipca 2022 r., I KZP 5/22, „Orzecznictwo Sądów Polskich” 2023/1, poz. 4 [Google Scholar]
  54. Wolter Władysław, Nauka o przestępstwie, Warszawa 1973 [Google Scholar]
  55. Wróbel Włodzimierz, Zmiana normatywna i zasady intertemporalne w polskim prawie karnym, Kraków 2003 [Google Scholar]
  56. Zoll Andrzej, Die strafrechtliche Aufbereitung von statalich gesteuertem Utrecht in Polen, „Neue Zeitschrift für Strafrecht” 1995/107 [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.