Powrót nauki religii do polskich szkół to bardzo ważne wydarzenie w dziejach polskiej katechezy w okresie powojennym i w europejskiej tradycji katechetycznej. Analiza polskich aktów normatywnych dotyczących kwestii nauczania religii dowodzi, że obecność nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach jest rozstrzygnięta, stabilna i trwała. Władze państwowe i oświatowe zasadniczo wykazują dobrą wolę współdziałania i współpracy z kościołami i innymi związkami wyznaniowymi. W ten sposób zagwarantowane są prawa rodziców i uczniów oraz nauczycieli religii. Pozytywne dokonania w obszarze katechizacji szkolnej argumentują zasadność wychowania religijno-moralnego. Nauka religii stanowi istotny element całości systemu edukacyjnowychowawczego w polskich placówkach oświatowych, ponieważ opiera się na prawidłowej wizji człowieka i życia społecznego.