Skip to main navigation menu Skip to main content Skip to site footer
Teka Commission of Legal Sciences Polish Academy of Sciences Branch in Lublin

Vol. 15 No. 1 (2022)

Articles

Autonomous Territory in the Light of International Law

DOI: https://doi.org/10.32084/tkp.4462  [Google Scholar]
Published: 2022-06-29

Abstract

The essence of autonomy involves independence perceived in relation to other entities, that occurs in domestic and international law. In the latter case, it is related to a complex state that acts either as a federal state or a diversified state. In the first and second case, it refers to an area that may be an integral part of the above-mentioned types of states, or may extend to a territory not included in the state on which it is dependent. This status may be enjoyed by colonial areas, and territorial autonomy may be a form of their decolonization. A separate category of geopolitical units accommodates territories that are also not part of a given state, but are associated with it and enjoy the status falling within the sphere of territorial autonomy. The above-mentioned categories of territorial units, with limited treaty powers, cannot therefore be considered as states in the international legal sense, but at most as creations of a quasi-state nature, because full treaty capacity, in addition to sovereignty, is the criterion of subjectivity in international law.

References

  1. Antonowicz, Lech. 1992. “Rozpad ZSRR ze stanowiska prawa międzynarodowego.” Państwo i Prawo 9:21–45. [Google Scholar]
  2. Antonowicz, Lech. 2012. Rzecz o państwach i prawie międzynarodowym. Lublin: Wyższa Szkoła Ekonomii i Innowacji w Lublinie. [Google Scholar]
  3. Antonowicz, Lech. 2015. Podręcznik prawa międzynarodowego. Warszawa: Wolters Kluwer. [Google Scholar]
  4. Banaszak, Bogusław. 1999. Prawo konstytucyjne. Warszawa: C.H. Beck. [Google Scholar]
  5. Banaszak, Bogusław. 2001. “Autonomia.” In Wielka Encyklopedia PWN, vol. 2, 535–36. Warszawa: PWN. [Google Scholar]
  6. Berezowski, Cezary. 1966. Prawo międzynarodowe publiczne. Part 2. Warszawa: PWN. [Google Scholar]
  7. Brownlie, Ian. 1998. Principles of Public International Law. Oxford: Oxford University Press. [Google Scholar]
  8. Crawford, James. 1979. Creation of State in International Law. Oxford: Oxford University Press. [Google Scholar]
  9. Favez, Jean–Claude, ed. 1982. Nouvelle histoire de la Suisse et des Suisses. Vol 1. Lausanne: Payot Lausanne. [Google Scholar]
  10. Gelberg, Ludwik, ed. 1958. Prawo międzynarodowe publiczne i historia dyplomatyczna: wybór dokumentów. Vol. 2. Warszawa: PWN. [Google Scholar]
  11. Grabowska, Genowefa. 2014. “Liga Narodów.” In Wielka Encyklopedia Prawa. Vol. 4: Prawo Międzynarodowe Publiczne, edited by Janusz Symonides, 211. Warszawa: Fundacja Ubi Societas Ibi Ius. [Google Scholar]
  12. Jennings, Robert, and Arthur Watts, eds. 1992. Oppenheim’s International Law. London: Longman. [Google Scholar]
  13. Klafkowski, Alfons. 1964. Prawo międzynarodowe publiczne. Warszawa: PWN. [Google Scholar]
  14. Krasuski, Jerzy. 2001. Historia Niemiec. Wrocław: Ossolineum. [Google Scholar]
  15. Menkes, Jerzy. 2014. “Podmiotowość prawnomiędzynarodowa.” In Wielka Encyklopedia Prawa. Vol. 4: Prawo Międzynarodowe Publiczne, edited by Janusz Symonides, 335. Warszawa: Fundacja Ubi Societas Ibi Ius. [Google Scholar]
  16. Mielnik, Barbara. 2008. Kształtowanie się pozapaństwowej podmiotowości w prawie międzynarodowym. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego. [Google Scholar]
  17. Miller, Robert. 1991–1992. “Soviet Union. The implosion of superpower.” Asia-Pacific Defence Reporter 18, no. 6–7:49–52. [Google Scholar]
  18. Müllerson, Rein. 1994. International Law, Rights and Politics. London: Routledge. [Google Scholar]
  19. Olafson, Årni. 1982. “International Status of Faroe Islands.” Nordic Journal of International Law 51, 1:29–38. DOI: https://doi.org/10.1163/187529382X00069 [Google Scholar]
  20. Peaslee, Amos J. 1956. Constitutions of Nations. The Hague: Martinus Nijhoff. DOI: https://doi.org/10.1007/978-94-017-7125-2 [Google Scholar]
  21. Przyborowska–Klimczak, Anna. 2006. Prawo międzynarodowe publiczne. Wybór dokumentów. Lublin: Lubelskie Wydawnictwa Prawnicze. [Google Scholar]
  22. Schulze, Hagen. 1999. Niemcy. Nowa historia. Kraków: Wydawnictwo Literackie. [Google Scholar]
  23. Seyersted, Finn. 1982. “The Åland autonomy and International Law.” Nordic Journal of International Law 51, 1:23–28. DOI: https://doi.org/10.1163/187529382X00050 [Google Scholar]
  24. Shaw, Malcolm N. 2011. Prawo międzynarodowe. Warszawa: Książka i Wiedza. [Google Scholar]
  25. Słabisz, Aleksandra. 2021. “Portoryko. Nietypowy stan karaibskiej wyspy.” https://www.rp.pl/swiat/art206141-portoryko-nietypowy-stan-karaibskiej-wyspy [accessed: 29.03.2021]. [Google Scholar]
  26. Słaboszyński, Tadeusz. 2002. “Grenlandia.” In Wielka Encyklopedia PWN, vol. 10, 450–54. Warszawa: PWN. [Google Scholar]
  27. Sutor, Julian. 2019. Prawo dyplomatyczne i konsularne. Warszawa: Wolters Kluwer. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.