Skip to main navigation menu Skip to main content Skip to site footer
Teka Commission of Legal Sciences Polish Academy of Sciences Branch in Lublin

Vol. 11 No. 1 (2018)

Articles

In dubio contra fiscum – Few Remarks About the “Barbarian” Legal Rule

DOI: https://doi.org/10.32084/tekapr.2018.11.1-6  [Google Scholar]
Published: 2018-06-30

Abstract

In the relations between the state and tax payer the legal maxim in dubio contra fiscum is of fundamental meaning. Although it has been formulated in Latin, its roots don’t reach the times of the ancient Rome. It was built in the modern era as a paraphrase of one quote taken from works of the Roman lawyer Modestinus. However, the first legal document in which there is a clear postulate to favor tax payers in the court proceedings is a letter written by the Otrogothic king Theodoric to a certain Marcel, who was holding the post of advocatus fisci at his court.

References

  1. [Samuel Stryk]. 1841. Samuelis Stykii JC. Specimen usus moderni pandectarum a libro XXIII usque ad finem. 1841. Florentiae: apud Josephum Celli. [Google Scholar]
  2. Armory, Patrick. 1997. People and Identity in Ostrogothic Italy. 489-554. Cambridge: Cambridge University Press. [Google Scholar]
  3. Berger, Adolf. 1953. “s.v. responsa prudentium.” In Encyclopedic Dictionary of Roman Law, 681. Philadelphia: The American Philosophical Society. [Google Scholar]
  4. Burczak, Krzysztof, Antoni Dębiński, i Maciej Jońca. 2018. Łacińskie sentencje i powiedzenia prawnicze. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  5. De Alfaro, Franciscus. 1780. Tractatus de officio fiscalis deque fiscalibus privilegiis. Matriti: ex Typografia Regia. [Google Scholar]
  6. Dębiński, Antoni, Maciej Jońca, i Izabela Leraczyk [i in.]. 2017. Pliniusz Młodszy. Korespondencja z cesarzem Trajanem. Komentarz. Lublin: Wydawnictwo KUL. [Google Scholar]
  7. Ducalp, John. 1847, Anegdoty i fraszki doznanej usypiającej własności. Wilno: Drukarnia M. Zymelowicza Typografa. [Google Scholar]
  8. Heather, Peter. 1995. “Theoderic, King of the Goths.” Early Medieval Europe 4.2:145–173. [Google Scholar]
  9. Heumann–Seckel, 1907. “s.v. respondere.” In Handlexikon zu den Quellen des römischen Rechts, 514. Jena: Fischer. [Google Scholar]
  10. Hirschfeld, Otto. 1877. Untersuchungen auf dem Gebiete der roemischen Verwaltungsgeschichte. Berlin: Weidmannsche Buchhandlung. [Google Scholar]
  11. Jońca, Maciej. 2015. Prawo rzymskie. Marginalia. Lublin: Wydawnictwo KUL. [Google Scholar]
  12. Jońca, Maciej. 2016. „s.v. romanesimo.” W Leksykon tradycji rzymskiego prawa prywatnego. Podstawowe pojęcia, red. Antoni Dębiński, i Maciej Jońca, 331–332. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  13. Kakridi, Christina. 2005. Cassiodors Variae. Literatur und Politik im ostgothischen Italien. Leipzig–München: K.G. Saur. [Google Scholar]
  14. Kasjodor Senator. 2017. Variae, przekł. Anna Kołtunowska, i Robert Sawa. Kraków: Wydawnictwo WAM. [Google Scholar]
  15. Kłodziński, Karol. 2017. Officium a rationibus. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK. [Google Scholar]
  16. Koehler, Krzysztof. 2015/2016. „Rzecz-pospolita – to jest Rzym!.” Teologia Polityczna 8:55–63. [Google Scholar]
  17. Koschaker, Paul. 1953. Europa und das römische Recht. München: C.H. Beck Verlag. [Google Scholar]
  18. Kunkel, Wolfgang. 2001. Herkunft und soziale Stellung der römischen Juristen. Köln–Weimar–Wien: Böhlau. [Google Scholar]
  19. Kuryłowicz, Marek. 2008. Symbol prawa ludzkiego. Szkice o prawie rzymskim w utworach Louisa Aragona i Mieczysława Jastruna. Lublin: Wydawnictwo UMCS. [Google Scholar]
  20. Lambrini, Paola. 1993. “In tema di advocatus fisci.” Studia et Documenta Historiae et Iuris 59:325–336. [Google Scholar]
  21. Mafferty, Sean D.W. 2013. Law and Society in the Age of Theodoric the Great. A Study of the Edictum Theodorici. Cambridge: Cambridge University Press. [Google Scholar]
  22. Menochius, Giacomus. 1587. De Praesumptionibus, coniecturis, signis, & indiciis. Libri III. Coloniae Agrippinae: Apud Joannem Gymnicum, sob Monocerote. [Google Scholar]
  23. Mommsen, Theodor. 1899. Römisches Strafrecht. Berlin: Wissenschaftliche Buchgesellschaft. [Google Scholar]
  24. Moorhead, John. 1992. Theoderic in Italy. Oxford: Clarendon Press. [Google Scholar]
  25. Otto, Everard. 1733. Thesaurus Iuris Romani. Vol. II. Trajecti ad Rhenum: Apud Joanni Broedelet. [Google Scholar]
  26. Pietrzyk–Reeves, Dorota. 2015/2016. „Recepcja rzymskich idei politycznych w Rzeczypospolitej XVI i XVII wieku.” Teologia Polityczna 8:45–53. [Google Scholar]
  27. Puffendorf, Friedrich. 1748. Observationes iuris universi. Vol. II. Hannoverae: impensis Hoeredum Foersteri. [Google Scholar]
  28. Rzegocki, Arkady. 2015/2016. „Rzymskie korzenie polskości.” Teologia Polityczna 8:39–43. [Google Scholar]
  29. Schärfer, Christoph. 1991. Der weströmische Senat als Träger antiker Kontinuität unter den Ostgotenkönigen. Hamburg: Scripta Mercaturae Verlag. [Google Scholar]
  30. Sitek, Bronisław. 2015. „In dubio magis contra fis cum est responendum (D. 49.14.10).” Zeszyty Prawnoustrojowe 27:55–62. [Google Scholar]
  31. Sójka–Zielińska, Katarzyna. 2009. Wielkie kodyfikacje cywilne. Historia i współczesność. Warszawa: Liber. [Google Scholar]
  32. Stachura, Michał. 2010. Wrogowie rzymskiego porządku. Studium zjawiska agresji językowej w Kodeksie Teodozjusza, Nowelach Postteodozjańskich i Konstytucjach Sirmondiańskich. Kraków: Historia Jagiellonica. [Google Scholar]
  33. Veyne, Paul. 2008. Imperium grecko-rzymskie. Kęty: Wydawnictwo Marek Drzewiecki. [Google Scholar]
  34. Wieacker, Franz. 1971. “Le droit romain de la mort d’Alexandre Sévère á l’avènement de Dioclétien.” Revue historique de droit français et étranger 49:201–223. [Google Scholar]
  35. Zimmermann, Odo J. 1944. The Late Latin Vocabulary of the „Variae” of Cassiodorus with Special Avertence of the Technical Terminology of Administration. Washington: Catholic University of America Press. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.